Dag 14

We zijn alweer 2 weken in Servië! Het voelt alsof we er net zijn. Er valt nog zoveel te zien en ontdekken.. Het is hier heerlijk!
Ergens was ik, toen ik boekte, een beetje bang dat 18 dagen te lang zou zijn op één plek waar ik zelfs al een keertje geweest was, maar nu blijkt het zelfs aan de korte kant!

Vandaag was ik er 6:00 uit met Bodhi. Vanaf dat moment is de tuin open en kan hij dus rustig rondkruipen en spelen. De kamer is daar veel te klein voor. Hij gaat dan schreeuwen en dan is niet alleen iedereen hier, maar ook in de kamer naast ons wakker, dus gaan we zoveel mogelijk naar buiten. Lekker in zijn romper of pyjama en dan met de bal of zijn auto's spelen. Hij vermaakt zich daar meestal prima, maar was vanmorgen echt nog moe dus er was niet veel goed.
Om 7:00 kwam Devinho ook naar buiten en om 8:00 zijn we samen ontbijt gaan halen.

Helaas bleek het bakkertje iets verderop waar we heen gelopen waren voor andere (iets lekkerdere en duurdere) broodjes dicht te zijn op zondag. Onze "eigen" bakker was gelukkig wel open dus hebben we daar broodjes gehaald en nog wat aanvullende dingen in de supermarkt. Het koffiezaakje (Popy Coffee - alle koffies 150 dinar!) bleek ook dicht en pas om 10:00 open te gaan dus we moesten nog even geduld hebben. Ik heb dus voor de tussentijd maar een flesje ijskoffie in de supermarkt gekocht. Toen we terug kwamen rond 9:00 was Pascal inmiddels ook wakker en rond half 10 Noé ook. We hebben heerlijk ontbeten, fruit, yoghurt en ook Plazma is hier de bomb. Je kunt alles bestellen met Plazma. Het is een koekje (soort lange vinger maar dan iets minder broos en zonder suiker) gewoon zoet biscuit dus maar in die vorm ook. Je hebt er dus koekjes van, maar met meerdere variaties, chocolade, witte chocolade, hazelnoot, kokos, maar ook hartig of in milkshakes. Je hebt dus ook ontbijt granen ervan, of nou ja... koek (plazma) kruimels met gedroogde framboosjes of nootjes erdoor. Erg lekker, maar niet erg gezond en/of voedzaam. Als extra is het dus wel een welkome garnering.
Bodhi had geitenyoghurt met perzik, blauwe bessen, bramen en frambozen en heeft gesmuld.

Giacomo vetrok vandaag naar zijn volgende bestemming, Macedonië, dus hebben we afscheid van hem genomen. Mooi om zoveel mensen te leren kennen en hun verhalen, en ze te zien komen en gaan. Helaas hoort afscheid nemen erbij al vinden de kinderen dat nog wel moeilijk als ze iemand graag mogen.

Om even voor 10-en is Devinho koffie voor ons gaan halen maar omdat Bodhi echt onwijs moe was ben ik alvast met hem gaan liggen en hij was gelukkig snel vertrokken. Hij heeft ruim 1,5 uur geslapen en daarna zijn we naar de supermarkt gelopen voor water. Helaas was Pascal vannacht al niet zo lekker (eten gisteravond?) en nu in de supermarkt werd hij weer niet lekker en is dus terug gegaan naar het hostel.

Wij zijn verder gelopen naar de bushalte (10 minuutjes) om de bus te nemen naar het Topociderski park dat ook op onze to-do list stond. Eenmaal aangekomen bleek het niet zo bijzonder als omschreven (of we zaten verkeerd, haha!) maar er was een leuke speeltuin voor kleinere kindjes dus Bodhi heeft zich daar zeker een uur goed vermaakt en had trouwens nog veel langer willen blijven. Hij werd heel boos dat ik hem oppakte en meenam, zo erg had hij het naar zijn zin. Er waren ook nog drie andere kindjes, zo lief voor elkaar maar ook voor Bodhi!

Je hebt trouwens onwijs veel groen hier. Talloze parkjes en overal zijn speeltuinen, véél speeltuinen. In één park soms wel zes.
We hebben water en een ijsje gehaald want het was weer niet-te-harde warm haha, Bodhi heeft zo zitten smullen van zijn water ijsje, heerlijk!

Daarna hebben we de bus terug gepakt en zijn we naar een terrasje gelopen wat ook op het to-do lijstje stond. Makadam. Een bistro en concept store in één. Het lag in een schattig straatje met allemaal keitjes. Wel rot met de wagen en zeker omhoog dus hebben Noé en ik de wagen samen omhoog getrokken. Deze klapte nog in, met Bodhi erin, dat was even schrikken! Gelukkig was er niets aan de hand en kon ik hem weer snel vastklikken. Op het terrasje zaten 2 locals en verder niemand. Niet persé een leuk terras, sfeer of stijlvol of een fantastisch uitzicht. Eigenlijk begrijp ik niet zo goed waarom dit werd aanbevolen. Na kort overleg besloten we weg te gaan toen er net iemand aan kwam. Tja... toch maar wat te drinken besteld toen.

Uiteindelijk wel fijn want de bediening was onwijs lief en behulpzaam. Marcell wilde een typisch Braziliaans lekkernij voor ons maken als bedankje voor gisteren en was op zoek geweest naar gecondenseerde melk. Dat blijkt hier best moeilijk verkrijgbaar, dus Devinho heeft het even gevraagd en zij wist wat het was en hoe het in het Servisch heet. Ook waar we het waarschijnlijk konden kopen. We zijn dus naar een grote supermarkt gelopen maar helaas hadden ze het daar niet. Onderweg naar het hostel liepen we nog langs een andere, een kleinere, waarvan de dachten dat die het zeker niet zou hebben, maar binnen bleek van wel! We hebben 3 blikjes kleine gekocht (was maar 170ml per blikje, in Nederland 400ml) en meegenomen naar het hostel.

We waren uiteindelijk rond 16:15 terug en hebben nog even 45 minuten op de kamer gechillt en toen eten besteld. Cevapcici voor Devinho, Pascal even niets, Noé kon niet slagen dus had patatjes en ik een broodje met kipfilet. Dat werd om 18:00 bezorgd. Bodhi eet van alles en iedereen wat mee altijd en vooral veel fruit. Af en toe een tomaatje of komkommertje en dan vindt hij het wel mooi geweest. Gelukkig drinkt hij zijn flesje erg goed, en ook water de hele dag door (wel het liefst van ons uit en flesje en niet uit zijn eigen beker. Dat gaat niet snel genoeg denk ik!).

Na het eten was hij moe want had verder niet geslapen, maar leek toch nog boordevol energie te zitten. Hij had de papieren tas gepakt waar het eten in zat en bleef daar maar rondjes mee lopen. Zo heeft hij nog ruim een half uur gespeeld en om 19:00 zijn we maar gaan douchen. Flesje er in en lekker slapen. Hij was snel vertrokken. De rest heeft ook net gedoucht dus we gaan nog even gezellig film kijken samen. Morgen laatste dagje zonder regen dus dan gaan we naar het stads strand en een brouwerij.

Hopelijk voelt Pascal zich morgen beter...