Dag 18 - Imlil

Vanochtend wakker geworden van de wekker, dat is altijd een goed teken natuurlijk!
Alhoewel de matrassen hier knoert hard zijn hebben we best goed geslapen.
Omdat we de enige gasten zijn en het aan het huis vast zit had de meneer des huizes gister gevraagd hoe laat we wilde ontbijten.
Negen uur zou het klaar staan.

We kregen een gekookt eitje, brood en jam. De kinderen chocomelk en wij oploskoffie. (Bah, wat zijn we verwend Haha!)
Al een aantal dagen geen goeie koffie gehad, goh wat kun je daar naar snakken! Na het ontbijt wilde we gaan douchen. Pascal en Devinho waren zo stoer geweest gisteravond onder een ijskoude douche te gaan. Noé en ik zijn gaan slapen omdat ons in de ochtend een warme douche was beloofd. Eveneens als handdoeken, maar ook die bleven op zich wachtten dus zijn we om 10:00 toch maar onder een koude douche gestapt. Gelukkig had ik een XXL hydrofiel doek mee. Die neemt relatief weinig ruimte in, is 2x2,5 meter ofzo, neemt goed vocht op en omdat hij dun is droogt hij snel.

Na de koude douche, in ieder geval een frisse start, zijn we de spullen gaan uitzoeken zodat we weer 1 koffer met twee schone setjes voor allemaal hebben. Zo hoeven we vandaag en morgen in Marrakech niet zo te slepen met alle tassen.
Rond 11:00 hebben we betaald, uitgecheckt en gedag gezegd. Aangezien er hier nog kosten bij waren gekomen (een toeristen belasting die niet omschreven stond?) zaten we niet zo ruim meer in het geld. Op naar het dichtstbijzijnde dorpje.
20 kilometer naar beneden, volgens dd navigatie 12 minuten.

Gelukkig was het een stuk rustiger nu het geiten paadje af. Een half uur later waren we in Asni, een dorpje verderop waar een pinautomaat was.
We hebben daar ook even rondgekeken en wat gedronken. Er was niet veel en de mensen spreken hier helemaal geen woord Engels.
Voordeel is wel dat je hier de echte prijs betaald en het allemaal dus echt goedkoop is. Zo betaalde we voor onze 4 drankjes, blikjes frisdrank, allen A-merk, 14 dirham -> €1,25.

Rond 13:00 waren we weer in hetzelfde dorp. Dit keer geen geitenpad rechtsaf stijl naar boven maar rechtdoor. Een kilometer of 2 verderop zei de navigatie "bestemming bereikt". Nergens was "Dar Atlas" te zien dus hebben we het even gevraagd. Het bleek nog een paar honderd meter verder. We hebben de auto geparkeerd en een bordje verwees ons een nog veel smaller stijl paadje naar beneden. Met de koffer in ons hand volgde we het bordje tot het steeds smaller werd en steeds stijler klimmen op paadjes waar normaal de ezeltjes overheen lopen. Onderweg aan een paar spelende kindjes gevraagd of we goed liepen en steeds werden we verder verwezen, uiteindelijk redelijk buiten adem, toch nog gevonden. Tussen de rotsen een huisje met 5 kamers, één badkamer en één toilet.
Gelukkig was er bij aankomst niemand Anders en alles zag er schoon uit.
En tja, wat verwacht je voor €14,50 inclusief ontbijt voor 4 personen :)

Na de Marokkaanse muntthee die overigens echt heeeel erg goed smaakte na zo'n klim, hebben we wat te eten besteld, omelet en brood en na de lunch voornamelijk even niks gedaan. Pascal en Devinho zijn nog gaan wandelen in de bergen en Noé heeft een filmpje gekeken. Allemaal even gerelaxt. Om 18:00 gevraagd om een tajine maar de man des huizes, wederom de enige die Engels spreekt, was er niet en 35 minuten later hadden we nog geen duidelijkheid over of het wel of niet zou gaan lukken. We hebben dus in het Arabisch vertaald dat we niet meer hoefde en zijn weer terug naar boven geklommen richting auto. Aan Die weg hadden we eerder wel een restaurantje gezien, maar met de auto gaan is geen optie. Draaien op zo'n smalle weg is killing en parkeren kan ook bijna nergens en dus gingen we lopen. Lopen, lopen en nog eens lopen. Ik ging twijfelen aan mezelf maar gelukkig lopen we op een gegeven moment een leuk hotel-restaurant voorbij. Daar naar binnen gelopen en geïnformeerd of we ook alleen konden eten. Gelukkig was dat mogelijk en op het dakterras hebben we rond 19:30 een overheerlijk bbq diner met 2 soorten kefta, 3 soorten worstjes, vers gebakken aardappel en een groente tajine met sperziebonen en wortels gegeten. Een aardige Belgische eigenaar woont daar sinds 8 jaar. Hij liet de kamers zien, ook erg mooi en niet duur. Jammer dat we al wat hadden.

Na het eten weer hetzelfde smalle weggetje en daarna nog smallere paadje terug gelopen, gedoucht, nog net voor er een nieuwe menigte arriveerde gelukkig. Inmiddels is het 22:00 en er is dus zojuist een grote groep Marokkanen bijgekomen, die denk ik nog lang niet van plan zijn te gaan slapen! Ze praten luid en alles klinkt hol hier met tegeltjes.

Pascal is in Ouarzazate uit pure wanhoop buiten op balkon gaan slapen, hij voelde die nacht dingetjes prikken/bijten/irriteren en is nadat dat zo bleef naar binnen gegaan. De volgende ochtend en dag was er niets te zien maar de dagen erna kwamen af steeds grotere en rodere bulten tevoorschijn die ontzettend jeuken. Na kort onderzoek blijkt hij helemaal kapot te zijn gebeten door bed wantsen die in het kleed zaten. Hij heeft dus net een allergiepil (anti histamine) van Devinho ingenomen. Ik ben op het strand een beetje verbrand waardoor ik niet op mijn linker zij kan liggen. Jammer dat de Aloë Vera die hier groeit zo hoog in de rotsen groeit, ik weet uit ervaring dat dat echt super goed helpt!

Morgen ochtend op naar Marrakech. De grote stad. We hebben daar via air bnb een heel huis gehuurd van iemand, in het centrum, we zijn benieuwd!

Super leuk dat jullie nog steeds lezen en reageren. Slaap lekker ook allemaal!