Dag 2 - Railway market

Vandaag ging om 07:15 de wekker om vervolgens de ontbijten (is van 08:00-10:00) want we moeten om 08:15 met de taxi naar het station Wong Wian Yai. De trein vertrekt om 08:40.
Helaas 08:00 geen ontbijt, en om 08:10 nog steeds niets. Dan maar naar buiten, op zoek naar een taxi.
Er komt er net 1 het parkeer terrein van het hotel op rijden, wat een mazzel!
Onderweg probeert meneer de taxi chauffeur ons over te halen om met de taxi naar onze eindbestemming (Mae klong) te gaan maar wij willen niet de luxe toerist zijn maar echt wat zien van Thailand en zijn prachtige bevolking.
Hier hebben we geen moment spijt van gehad, want ondanks dat we de trein van 08:40 gemist hadden (en dus ons hele dag programma in de soep liep), hebben we een super mooie dag gehad.

Om 08:45 arriveerde we op het station en was onze trein dus net vertrokken.
We hebben een kaartje gekocht á 10 baht!!!! (= €0,24) en de kinderen 5 baht (= dus €0,12!) voor de reis en moesten daarna nog even met de ticket meneer op de foto op een bankje onder het schilderij met de koning.
Hier, op dit station, hebben we eigenlijk pas weer gezien hoe mooi en liefdevol de bevolking ook alweer is. In het drukke centrum van Bangkok kijkt er wel eens iemand om en lacht en wijst een beetje maar hier wilde echt iedereen aan de kinderen zitten. Ze knijpen ze zachtjes in hun armen (lekker spekkie, ik denk een teken van welvaart hier) en aaien ze over hun hoofd. Andere zwaaien en praten tegen ze in hun eigen taaltje.
Noé moest hier wel even aan wennen maar vind het nu, inmiddels het einde van de dag, ook wel leuk al die aandacht.
Mensen begroeten je hier en lachen oprecht vriendelijk naar je. Zijn niet opdringerig en laten de kinderen van alles en nog wat proeven. Voornamelijk fruit. En dat eten ze hier dan ook in overvloed. Omdat we ruim 45 minuten moesten wachtten op de volgende trein zijn we hier over de markt gelopen en hebben de kinderen een bord watermeloen gekocht en een bord met gemixt fruit, appel, drakenfruit en cantaloupe meloen. Heerlijk zo goed als ze daar van eten.

Voor Noé hadden we voor vertrek een plannetje gemaakt omdat zij niet het makkelijkste meisje is om mee te nemen. Aanpassen vind ze soms moeilijk en dat is toch wel wat je moet doen in een land waar je te gast bent.
Om de vakantie voor ons allemaal leuk te houden hadden we bedacht om haar een leeg bakje te geven en voor elk lief dingetje, niet zeuren of goed luisteren, een kraal te geven. Er gaan 13 kralen in haar bakje en als deze vol is dan krijgt ze een centje van ons (5 of 10 baht).
Het werkt wonderbaarlijk goed en ze maakt er een sport van lief te zijn. Wij zijn ontzettend blij met dit resultaat. Af en toe zou je bijna vergeten hoe erg ze kan zeuren en drammen als ze bijvoorbeeld moe is of haar zin niet krijgt. Dit was natuurlijk de bedoeling, plan geslaagd!

Om 09:40, een uur later dan gepland, vertrekt de trein netjes op tijd richting Samut Sakhon. Om 10:45, na een uur in het bommeltreintje te hebben genoten van het even "niksen", het naar buiten staren en de kinderen die ontzettend lief waren, kwamen we aan bij het station van Samut Sakhon. Hier zijn we naar de Ferry gelopen die ons voor 3 baht naar de overkant bracht. Daar een stukje over een marktje gelopen richting het station van Ban Laem. Hier waren we rond 11:15. Opnieuw een treinkaartje gekocht voor weer dezelfde lage prijzen van 10 baht (volwassen) en 5 baht (kinderen) per person.
Om 12:05 vertrok de trein volgens de nieuwe dienst regeling. Er stond al een treintje klaar op het doodlopende spoortje maar daar werd nog flink aan geklust. Omdat we nog even moesten wachtten en de mensen hier letterlijk aan het spoor wonen, sommige met een klein winkeltje, hebben we hier wat gedronken en een zakje chips gegeten. De mevrouw vond de kinderen erg lief. Pakte stoelen voor ze, knuffelde Noé bijna fijn en ze overlaadde ze met door haar gepelde mandarijnen. Om 12:00 kwam er netjes een andere trein aan rijden en zijn we vertrokken richting Mae Klong, waar de railway market zich bevind.
Devinho en ik waren hier al eerder geweest maar het blijft geweldig om te zien, en hoe toeristisch ook, dit wil je wel een keertje in het echt meemaken.
Bijna 2 boemel uurtjes later kwamen we dan aan in Samut Songkhram. Eerst met een hoop getoeter vanuit de trein zelf zien hoe ze alles weer opbouwen omdat de laatste wagon gepasseerd is. Dit heb ik ook gefilmd.
We hebben toen een half uurtje op de markt gelopen en om 14:30 vertrok de (laatste) trein waarom wij waren gekomen weer retour. En konden we het schouwspel nu vanaf de zijlijn bekijken. Eerst een signaal en dan wat getoeter is een teken dat de trein gaat rijden en de markt kooplui hun tent doeken en spulletjes "binnen" moeten halen. Sommige hebben een tafel met mooi en handig rolsysteem om alles naar achter de schuiven, andere moeten alles stuk voor stuk oppakken. We stonden letterlijk 10 centimeter van de trein af toen hij met veel getoeter passeerde.

Hierna hebben we nog één rondje gelopen en nog ergens wat gedronken waarna we op zoek zijn gegaan naar een vervoersmiddel om terug te gaan richting Bangkok. Lang leve internet want daar had een mevrouw een verslagje geschreven waar zij ook de laatste trein had gemist en uitgelegd had hoe ze per mini busje met airco was terug gereisd naar Bangkok.
Na een tijdje zoeken, onderweg gestopt bij een speelgoed winkeltje en iets gekocht te hebben, vonden we de "winkel" met stoeltjes en tickets. We waren hier om 15:30 en om 16:10 zou de mini bus naar Bangkok vertrekken. Volwassenen 70 baht en de kinderen weer halve prijs.
Stuk duurder als de trein maar ook veel goedkoper als de taxi die we achter de hand hadden als laatste plan.
Ergens had ik wel gelezen dat een rit met een mini busje een flink avontuur zou zijn met heel wat momenten je hart in je keel, en die "waarschuwing" die ik meerdere keren op internet voorbij hadden zien komen bleek werkelijk waar te zijn. Met 160 km per uur, geen knipperlicht gebruik (maar wel wat getoeter af en toe om het afsnijden af te dwingen en het busje er tóch tussen te proppen) hebben we 1,5 uur lang gereden richting Bangkok. Zolang zou de totale rit ongeveer duren (1 uur en 40 minuten), maar die laatste 10 minuten werden 1,5-2 uur. Rond 19:30 arriveerde we (godzijdank) veilig in het centrum van Bangkok bij het victory monument. Daar nog even wat te eten op gezocht en de kinderen (nadat zij weer een Thais gerecht hadden gegeten, twee zelfs!!!) hun beloofde ijsje gegeven. Dit werd een milkshake in de grote shoppingmall. Ik nog een heerlijke ijskoffie gedronken om nog een beetje wakker te blijven. Toen nog wat boodschapjes gedaan bij de seven eleven en zeker met 4-5 taxi chauffeurs gesproken... tja, gesproken. Want ons hotel is blijkbaar gelegen in een achterwijk (waar we overigens niets van merken) die de chauffeurs niet kennen of waar ze in ieder geval niet heen willen. Ons hotel kaartje met adres wordt aandachtig bekeken en zeker 10 minuten vast gehouden maar uiteindelijk schudden ze toch nee en rijden ze weer weg. Dit waren we na 4-5 keer wel zat dus zijn we naar het, voor ons bekend van gister, sky train station gelopen. 42 baht (€1,00) per persoon betaald en gelukkig hoefde we niet lang te wachtten op de sky train. Ingestapt en na 2 haltes sloeg de twijfel toe of we wel de goede richting op gingen, maar dit bleek gelukkig het geval te zijn (ik had het toch echt 2x goed gecheckt).

Uiteindelijk rond 21:45 weer in ons hotel. Kindjes snel gedoucht, tandjes gepoetst en op bed gedaan.
Gelukkig slaapt, vooral Noé, overdag ook overal en nergens. In de taxi, bus of in de trein, het maakt haar allemaal niet uit. Als ze moe is en er kralen mee verdiend vind zij het wel best :)

Het is inmiddels 23:15 en wij gaan ook moe maar voldaan slapen. Morgen gaat de wekker weer om 07:15 om vervolgens (hopelijk nu wel) te gaan ontbijten om 08:00 waarna onze dag start en we een "khlong tour" gaan maken. Per boot over de rivieren.

Welterusten allemaal!