Dag 2

Na een redelijke nacht met Bodhi werd hij om 6 uur wakker en zijn we (Devinho die ook altijd vroeg wakker is en ik) er om 7 uur uitgegaan.

We hebben heerlijk in de tuin gezeten en met hem gespeeld. Na zijn flesje om 7:45 kwam ook Noé de tuin in en zijn we om 8:00 naar het ontbijt/lunchzaakje aan de overkant gelopen. Helaas hebben ze hier nergens kinderstoelen maar gelukkig hebben we er eentje meegenomen. Deze hadden we nu nog niet bij ons maar ze pakte voor Bodhi een stoel met armleuningen zodat hij niet zo snel zou vallen.

Bodhi was natuurlijk al ruim 2 uur wakker en alhoewel wij prima nog even hadden kunnen wachten met ontbijt kozen we ervoor als compromis 2 simpele ontbijtjes te delen met zijn 3en. Voor Bodhi bestelde we een broodje huisgemaakte hummus.

Het ontbijt was simpel maar lekker. Dunne plakjes bruin brood met 2 soorten jam, boter en honing. Bodhi had heerlijk vers brood met zaadjes en een wekpot vol hummus. Er zaten ook zongedroogde tomaatjes en sla bij maar deze had ze in overleg weggelaten. De kids hadden limonade (wat water met citroen bleek) en ik had een heerlijke koffie :)

Voor Bodhi bracht ze nog een glas water. Het kraanwater is hier drinkbaar maar smaakt erg chloorig dus niet echt lekker. Een flesje kost echter tussen de 20 dinar in de supermarkt tot 50/60 bij de meeste kiosken. Op een enkele plek is het 100 (€0,85).

Toen ik ging afrekenen noemde ze een te laag bedrag (ik reken meestal even uit hoeveel het is, tel daarbij fooi op en weet zo hoeveel ik moet pakken, je smijt hier namenlijk met duizenden :sweat_smile:). Dus nadat ik enigsinds verontwaardigd keek, noemde zij op; 2x ontbijt, 1 koffie en 2 limonade.

Ja! En het broodje hummus riep ik, waarop de vrouw "nee" schudden en zei: die krijgt de baby van mij.

Wat ontzettend lief... en dat hebben wij weer :heart:

Terug bij het hostel moest ik even wat pakken in de kamer en bleek Pascal inmiddels ook wakker. Even snel wat spullen gepakt, waaronder handdoeken en badkleding!

Toen zijn we richting het grote park gaan lopen met een kleine omweg via het bakkertje waar we een (suikervrije) taart voor Bodhi zijn verjaardag wilde bestellen, helaas bleek deze nog dicht en pas na 12en open dus door naar het park.

Daar hebben we zo'n 2 uur rond gelopen en gespeeld in de speeltuin. Er is een prachtig fort en er staan allemaal oude leger voertuigen dat vonden de kinderen wel interessant en Bodhi heeft ondertussen nog een half uurtje geslapen.

Het is en blijft wel flink klimmen de hele dag. Belgrado is één en al berg dus loop je niet scheef omhoog dan hang je wel scheef naar achter om naar beneden te komen. Vooral voor Noé is dit lastig met haar knieën, maar ze doen het fantastich met al wat gewandel! (Maandag 239% stapelstoel en gister zelfs 345%!).

Hierna zijn we vanuit het park het centrum in gelopen. Er zijn oneindig veel restaurantjes met een verscheidenheid aan ontbijtjes. De meeste hebben keuze uit 3 of 4 dingen. Na een tijdje rondlopen en menukaarten te hebben gekeken hadden we iets waar we alle 5 een lekker ontbijt konden scoren (waarvan 3 hetzelfde). Nadat we waren geïnstalleerd (lees: kinderstoel op gewone stoel vastgemaakt) en we wilden bestellen bleek dat ze nou juist dat ontbijt niet hadden en dus zijn we weer verder gelopen. Nu maar rechtstreeks naar het tentje waar ik vorig jaar ook veel zat met mama en Martijn. Daar hebben we uiteindelijk heerlijk ontbeten, alhoewel het inmiddels 11:30 was. We waren gisteravond de beker van Bodhi vergeten in het pasta-zaakje dus die moesten we ook nog even ophalen, de meeste echte diner restaurans zijn vanaf 12 uur open dat was het gelukkig inmiddels en ze hadden zijn beker gevonden! Fijn!

Devinho wilde vandaag heel graag naar Lido beach. Een klein eilandje met aangelegd zand strandje. Het is 37 graden dus wat verkoeling is fijn.

Devinho had de weg uitgezocht en zo liepen we vanuit het centrum richting bushalte. Bus 706, 2 haltes. Onderweg nog even een mondkapje gescoord voor 5 dinar bij de drogist. Deze was Devinho vergeten en in winkels is dit verplicht. Van het OV wisten we dit niet dus voor de zekerheid even één gehaald.

De busrit was warm (geen airco en best druk) maar voorspoedig en nadat we uitgestapt waren moesten we nog een kwartier lopen naar het strandje. Het eilandje is verbonden met het vaste land doormiddel van een militaire brug. Inmiddels had Bodhi gelukkig weer een half uurtje geslapen. Het zijn hazentukkies maar we zijn toch blij dat hij deze pakt.

Aaangekomen op het strandje hebben we daar tot 15:00 heerlijk gezeten. Bodhi heeft zo genoten met zijn grote broer en zus en daardoor zij zelf ook. Het was behoorlijk druk maar doordat niet iedereen het water in ging goed te doen. Er zat een lifeguard en er was een stuk rivier afgezet waarin gezwommen mocht worden.

Op de terug weg trakteerde Devinho ons op een heerlijk schepijsje.

Ze hebben beide zakgeld van ons gekregen omdat ze het zo fantastisch doen en we zo trots op ze zijn. En natuurlijk gewoon omdat dat een beetje bij vakantie hoort, maar dit keer wat meer (beide 3330 dinar).

Thuis had Devinho in een zelfgemaakte spaarpot die niet open kon al 2 maanden geld gespaard door elke week het gras te maaien bij de buren. Dat geld hadden we zaterdag voor vertrek gestort en bleek ook €72(!) te zijn. Hij wilt heeeeeel graag een elektrische stapjes tour doen maar omdat die nogal duur is wilde hij mee betalen dus dat was zijn spaarder de afgelopen maanden!

Terug een andere bus gepakt die na 6x stoppen net buiten het centrum bij de halte aankwam waar wij moesten uitstappen. Vanaf daar nog 25 minuten klimmen terug naar het hostel. Weer een kleine omweg genomen omdat de bakker nu wel open was. Taartje besteld en voor deze keer een potje gekocht voor Bodhi. Af en toe een gezonde hap voor hem vind ik wel belangrijk. Dat plakje tomaat bij je avond eten gaat hij zijn voedingstoffen niet uit halen :)

Wij waren ook allemaal bekaf en bij het hostel aangekomen om 17:30 hebben we lekker een pizza besteld. We waren voor 4 pizza's, bezorgen en fooi 1000 dinar kwijt (€8,50) en ze waren heerlijk!

Daarna wilde Devinho ons nog trakteren op een toetje. De intentie was een gebakje maar omdat deze in verhouding relatief duur zijn (zo'n 350-390 dinar per gebakje) kozen we voor een crêpe welke werd aangeraden door het hostel. Het plaatje zag er veelbelovend uit. Devinho en ik een red velvet en Noé een choco banana.

Helaas bleek bij aankomst dat het een kale crepe was. Bleek dat je alle toppings lost moest aanklikken met een meerprijs per stuk. Dat hadden we niet gedaan dus kregen we een lege crêpe die niet erg smaakvol was.

Devinho baalde natuurlijk dus is naar de supermarkt gegaan en heeft zelf toppings gekocht waarna hij toch lekker smaakte.

Ondertussen was het 19:30 en heb ik met Bodhi (die echt roet en roet zwart zag van het buiten zijn en kruipen) gedoucht en met hem op bed gaan liggen. Hij sliep al snel.

Daarna heerlijk de crêpe op gesmikkeld en samen nog een programma gekeken met een chipje en wat te drinken erbij die we nog hadden van gister. Pascal heeft wat gelezen en daarna zijn we moe maar voldaan gaan slapen.