Dag 6 - Mini Safari Noord Chiang Mai
Blijf op de hoogte en volg Rebecca
29 Juli 2014 | Thailand, Ban Mae Ta-man
Toen we aankwamen bleken er net bussen vol toeristen zijn aangekomen en de in het busje vertelde planning werd dus iets omgegooid. Niet eerst op de olifant maar we begonnen met raften op een bamboe vlot over de rivier. Erg gaaf om dat nog eens te doen. Hiervoor ga je onder andere naar Thailand. Een prachtige natuur om je heen en momentjes van echte stilte, mooie stilte, met geluiden uit de natuur. Helaas niet voor lang want de kinderen praten honderduit. Zij vonden het ook erg leuk.
Na het raften moesten we even wachtten en hadden we de mogelijkheid tot het kopen en geven van trosjes banaan en suikerriet die we zelf mochten geven aan de olifanten. Ze eten zo'n 200KG per dag dus echt overvoeren kun je niet doen. De kinderen vonden dit zo leuk dat ze twee keer van hun eigen geld eten hebben gekocht en "eerlijk" verdeeld.
Daarna begon de show. Super leuk. Eerst wat truckjes (op twee poten staan, zitten, de "leraar" omhoog tillen met zijn slurf, dansen en muziek maken, maar ook laten zien hoe ze samenwerken en boomstammen verslepen en een muur ervan bouwen) daarna gingen ze voetballen, super knap om te zien hoe die grote "lompe" beesten zo goed kunnen inschatten wanneer er een bal aan komt en dan nog raak schieten ook. Als afsluiting, WOW, olifanten die gingen schilderen. Een ezel met daarop een groot leeg vel papier en een gigantische olifanten slurf die heel behendig de kwast heen en weer beweegt. Je denkt; ach wat leuk en lief, maar ze maken ook echt iets! De twee die de show voor ons gaven maakte een boom met rode bloemen en de ander schilderde een olifant met boom er naast. Best mooi! De schilderijen kon je kopen voor 1000 baht per stuk (€24).
Hierna zijn we gaan lunchen, deze was inbegrepen bij de excursie. Het was een Thais buffet met soep, rijst, groente, kip, noodles en fruit. Erg lekker! De kinderen niet super veel gegeten maar ach, je leeft hier toch grotendeels op vocht en "hapjes" eten de hele dag door. Echte honger heb je ook nooit eigenlijk.
Na de lunch was het dan zo ver, door de jungle op de rug van een olifant. Je stapt op op een plateau gelijk aan de hoogte van de rug van de olifant en dan ga je op het bankje zitten waarna je "beugel" (later bleek, heeeeel hard nodig) op slot gaat. Al snel daalde we vrij stijl af richting rivier, maar omdat Pascal en Devinho voor ons reden en ik een leuke foto van ze wilde maken, dus met mijn camera in de weer was, zag ik dat niet aankomen en hobbel de bobbelde we ineens naar beneden. Bijna gleed ik van het met sky beklede bankje onder de stang door maar ik kon me vast grijpen. Noé had gelukkig wel alert gereageerd alhoewel ik best even schrok omdat ik zo weggleed en zij toch een stuk kleiner en lichter is. Maar ze zette zich goed af tegen de stang met haar kleine armpjes en bleef perfect stil zitten.
Door de rivier naar de overkant en weer omhoog, gelukkig dan glij je naar achter. Ook het hobbelen wende al snel en op een gegeven moment weet je hoe je je het beste vastpakt en verschuif je niet meer. Pascal vond het dood eng en had het angst zweet op zijn voorhoofd staan. Hij was dan ook blij toen de rit, na zeker 30-40 minuten, voorbij was en hij weer vaste grond onder zijn eigen pootjes had :)
Na kort bij te zijn gekomen van deze tot mochten we nog mee in een kar die werd getrokken door twee ossen. Die van ons waren nog jongen en moesten nog leren. Ze werden best veel geslagen met een bamboe stok, niet echt ons ding. Ook hadden de karretjes houten wielen en die moesten dan over zand, grind en kleigrond. Niet erg comfortabel dus. Gelukkig draaide we al snel om en duurde dit ritje al met al niet langer als een kwartiertje.
We zijn weer terug naar de ingang gelopen en rond 14:30 reden we met het busje richting de orchideeën en vlinder boerderij. Hier hadden we 45 minuten ter vrije besteding en dit was ook meer dan genoeg. De vlindertuin was erg mooi om te zien en de orchideeën zijn prachtig. Hierna nog wat gedronken en daarna dus met het mini busje terug naar het hotel. Om 16:30 waren we terug.
We zijn toen nog even de winkeltjes langs geweest waar Noé haar net nieuwe knijp konijntje "Dotty" had kunnen laten liggen gister. Ze was deze ineens kwijt en daar best verdrietig om. Helaas nergens gevonden maar in het koffiezaakje (coffee wavee) waar we dus gister ook wat hadden gedronken, vonden ze haar zo zielig dat ze een nieuw knuffeltje kreeg. Een wit beertje. "Change, change" "new one" spraken ze in gebrekkig Engels. En ze wezen naar de foto die we van "Dotty" lieten zien en daarna naar het nieuwe beertje. Met hun mooie gebaren en liefdevolle woorden en gezichten waarmee ze echt hun medeleven lieten blijken, liepen wij, nadat Noé netjes in het Thais bedankt had, dankbaar weg. Ze was blij dat ze een nieuw knuffeltje en tevreden gingen we op zoek naar een eetplekje. Uiteindelijk wat Thaise hapjes op straat gekocht voor (waarschijnlijk) veel te veel, maar ja, wat doe je er aan. De meeste straat gerechtjes zijn namelijk 5 of 10 baht, weten we inmiddels. Maar hier zeiden ze keihard dat het 20 kostte en was er geen prijskaartje te bekennen. Ach, 20 baht (€0,47), waar hebben we het over. Maar toch jammer dat ze ons anders behandelen hier. Heel anders als in Bangkok.
We hadden van de Thaise gids dan wel een truckje geleerd om af te dingen (een mooi zinnetje om korting af te dwingen) maar dat bleek hier helaas niet te helpen.
We hebben het bij 5 hapjes gehouden en uiteindelijk nog wat Thaise loempia's in een leuk restaurantje gegeten met wat drinken erbij. Super aardige mensen daar dus die gaven we dan maar 20% fooi die zij echt wel verdiende. Het eten was lekker en ze waren oprecht vriendelijk. Pascal heeft zich laten interesseren voor een sak yant, een tatoeage die origineel gezet wordt door een monnik in een tempel door een stalen naald bevestigd in een lange bamboe stok met bijbehorende regels en gebruiken. Hij kende dit al en was altijd al geïnteresseerd. Hier zijn we er meer over te weten gekomen en is hij zeker van zijn zaak. Nu dus nog een tempel vinden waar we dit kunnen laten doen. En geen zorgen mensen, er komt geen bloed vrij en dus is de kans op besmetting met HIV nihil en tegen de hepatitussen zijn we ingeënt. Als het kan nemen we zelf een naald mee, bij sommige tempels ook te koop of ze werken sowieso al steriel (niet bij allemaal). Het komt dus allemaal goed!
Inmiddels liggen wij ook gedoucht en wel op bed en slapen de kinderen al sinds 19:30. Lekker op tijd, morgen vliegen we namelijk terug naar Bangkok en vanaf daar hebben we een transfer naar Pattaya.
Een vriend van Pascal woont in Pattaya dus daar gaan we uiteraard even op visite.
Have a Nice evening!
-
29 Juli 2014 - 17:01
Mir:
Wat een belevenis zo.n mini safari en wat een prachtige foto.s weer
ben benieuwd wat voor tatoeage het wordt voor Pascal
hem kennende zal het er vast 1 worden met een diepliggende betekenis
veel plezier in pattaya
liefs xx
-
29 Juli 2014 - 19:19
Oma Thea:
Wat een avontuur hebben jullie gehad en leuke foto's. Ik geniet er echt van en voel me er gewoon een beetje bij. Alleen jammer dat veel foto's niet scherp zijn. Maar zijn deze met je camera of telefoon gemaakt? Nou ja jullie zullen ongetwijfeld genoeg scherpe foto's ebben. Ik vind het heerlijk om die smoeltjes zo te zien genieten. Xxxxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley