Dag 11 - Tazouka -> Merzouga

Na een brakke nacht, deze was echt het toppunt van allemaal, waren we om 06:30 wakker. Ik heb zo'n 2,5 uur gedommeld denk ik want om 03:45 werd het eindelijk ietsjes koeler. Je drijft letterlijk weg...
Ik had werkelijk alles geprobeerd, zittend, liggend, hangend, bank 1, 2 en 3, op de grond... Noé kon daar prima slapen, maar ik ben blijkbaar een jaartje of iets te oud daarvoor!
Even heb ik vannacht overwogen om naar de auto te gaan, de stoel daar plat te leggen en de airco aan te doen, maar al snel bedacht ik dat de motor dan de hele nacht moest draaien en dat waarschijnlijk niet zo erg gewaardeerd zou worden, buiten dat de accu het vast ook niet leuk zou vinden.

Mama was vanaf 08:00 aan het bakken en rond 09:00 kregen we het verse ontbijtje.
Muntthee, welke overigens heel lekker was (niet TE zoet en met groene ipv zwarte) en vers gebakken pannekoekjes, gevulde hartige pannekoekjes, een mandje vol verschillend fruit en koffie. We hadden vooral veel dorst maar er was nog geen water. Dit werd wel gehaald door Youssef die echt, net als zijn moeder, alle moeite deed om het ons naar de zin te maken.
Toen we na het ontbijt weg wilde gaan zei hij een paar keer dat we welkom waren om te blijven, ze vonden ons een fijne familie zei hij. Na nog samen muziek te hebben gemaakt en daarna weer een paar keer te hebben herhaald dat we echt weg wilden (we hadden zoooo'n dorst) was er ondertussen ook water gehaald en voor ons koud gezet. Dit kregen we mee voor onderweg.
Toen wilde we betalen....
de overnachting was €44 via booking en inclusief ontbijt, maar deze mensen gaven ons zoveel meer. Gister een overheerlijke lunch, 's middags een geweldige rondleiding met uitleg op al onze vragen, en 's avonds een diner om nooit te vergeten.
Ik had mijn voorbereidend werk gedaan aangezien we geen idee hadden wat een eerlijke prijs zou zijn voor deze gulle gebaren. Twee Nederlandse vrouwen die in Marokko wonen en met een Marokkaanse man getrouwd zijn had ik een berichtje gestuurd met de uitleg wat we hadden gekregen, met hoeveel personen we zijn en de vraag wat daarvoor een goed bedrag was. Los van elkaar zeiden ze bijna dat 250 dirham een goeie prijs zou zijn. In eerste instantie vond ik dat veel. Zoveel zouden we zelf niet kwijt zijn... aan andere kant is het "maar" €22 en kregen we er zoveel voor terug.
Je past je snel aan in de omgeving en lokale prijzen waardoor het veel lijkt, maar wat is nou €22 voor 4 personen, €5,50 per persoon voor lunch, diner en drankjes?
Buiten dat, wij kunnen ons, ondanks dat we een beperkt budget hebben, de luxe van een vakantie permitteren. Zij wonen hier in een hutje in de middle of knowwhere, dus na even te hebben gerelativeerd bedachten we dat als we het iemand gunnen in Marokko, zij dat wel zijn.
Ze hebben ons een andere mentaliteit laten zien dan de meeste die we tegen gekomen zijn en veel geleerd en gegeven. Letterlijk en figuurlijk.

We betaalde dus met 740 dirham. Hij pakte het aan, keek niet en vroeg hoeveel het was. Hij zei dat hij 500 wilde vragen. We mochten de rest echt terug nemen.
Hij bood het een paar keer aan en we moesten echt dwingend hij vond het zo'n mooie ervaring met ons zei hij. Eh nee, wij met jou! Hij bleef zich maar excuseren over de warmte, vroeg ons of we nog eens terug wilde komen en contact te houden over Facebook. Ook bleef hij maar bedanken en omdat we (in zijn ogen) zoveel hadden gegeven bedacht hij ter plekke dat hij daar iets voor terug wilde geven. Als eerste kwam hij met een handgemaakte lederen kameel "for The children, so they can play".
Hij dook een kamertje in en kwam daar uit met een dunne sjaal/doek voor Pascal. Voor in de woestijn! Voor om zijn gezicht/hoofd. Nu dook ook zijn moeder het kamertje in en zochten ze samen. Wij maakte ondertussen aanstalten om weg te gaan maar ik kreeg ook nog iets. Een zelf gemaakt (gebreid), gekleurd tasje. Had de moeder van Youssef zelf gemaakt. Noé kreeg ondertussen een mooie schelpen ketting om haar nek en we werden liefdevol geknuffeld, gekust en uitgezwaaid.

Heerlijk in de koele auto, op naar het tankstation. We kochten 3x een 1,5 liter fles welke Devinho al snel op had. Ook Pascal en ik hadden hem vrij snel leeg. Noé heeft altijd al een beetje moeite met drinken maar vandaag heeft ze helemaal weinig gedronken. Ik heb haar vanmiddag dan ook een zakje ORS gegeven om de balans in haar lichaam weer wat aan te vullen. Ze heeft gelukkig later verder wel weer goed gedronken.

Het zou maar 1:30 rijden zijn, eindelijk een keer een kort ritje. Uiteindelijk bleek het zoals we inmiddels gewend zijn een stukje verder te zijn. Rond 13:30 kwamen we aan in Merzouga en zaten we helemaal verkeerd. Ik had het opgezocht en de coördinaten van booking gebruikt ondanks dat we daar niet geboekt hadden maar de man die alles geregeld had in Fez had de naam van het hotel opgeschreven en foto's laten zien. Ik had dus het juiste hotel maar blijkbaar werkt de navigatie hier net niet zo secuur als op grote wegen. We kwamen in een dorpje en bij een garage hebben we het gevraagd en gebeld met de eigenaar. In het Arabisch werd er wat heen en weer gesproken en kregen we een zelf getekend plattegrondje mee. Bleek dat we er nog zo'n 15 kilometer vandaan zaten!

De grote weg weer gevonden en gezocht naar bordjes met daarop "Lahmada", eenmaal gevonden waren er geen wegen meer en geen vervolg bordjes, alleen banden sporen die ons soms een baan naar links en soms naar rechts waren voorgaan. Niet echt duidelijk dus.
We leken steeds verder er vandaan te gaan en het was twee keer even spannend op zanderige stukjes met onze 2x4 dus bij een kasbah (accomodatie) even aan een paar mannen gevraagd.
Die wezen ons een zelfde stuk weg terug en ik herinnerde me dat we eerder op die plek hadden gereden en daar waren afgeslagen. Dat klopte niet met de navigatie die verwees ons door. Nu dus die kant op gereden maar dan verder en daar stonden de magische letters op de muur geschreven: Kasbah Lamadah.

Eenmaal binnen vertelde ze dat je normaal gesproken wordt opgehaald met een 4x4 SUV. We kregen thee en na het invullen van de formaliteiten konden we naar onze (heel verrassend) veel te warme kamer met slecht werkende airco omdat er gewoon niet tegen op de boksen is. Je zou denken dat het wel iets zou helpen, maar buiten (43 graden vandaag) is het veelal koeler dan binnen met airco aan.

Nadat ik de kinderen goed had ingesmeerd zijn ze lekker even twee uurtjes gaan zwemmen. Het zwembad zag er vies uit, geen helder water, waarschijnlijk door het woestijnzand.
Nadat ze waren afgekoeld hebben we nog even de schaduw opgezocht in de "tuin" en hebben de kinderen met zelfgemaakt klei gespeeld. Daarna nog een spelletje mens erger je niet met zijn allen en om 21:00 stond het diner klaar. Opnieuw een heerlijke Tajine. Dit keer met groente, ei en gehakt. Ook kregen we soep, brood en heel veel meloen. Vooral dat laatste hebben de kinderen zich suf aan gegeten. Weer wat extra vocht voor Noé :)
Na het heerlijke diner de planning nog even doorgenomen en gaan douchen. Hopelijk slapen we een beetje vannacht want morgen in de tent zal het nog veel heter zijn!
Good night, sleep tight!