Dag 22 - Casablanca -> Lissabon

Om 4:00 ging de wekker en om 4:35 zaten we in de auto. Het was ongeveer een half uurtje rijden via de tolweg. We hadden 5:20 afgesproken met de chauffeur van de auto bij terminal 2.
Daar parkeerde we dus om 5:15 netjes de auto en keken uit naar een meneer om de sleutel aan te nemen. Ik mailde dat we er stonden, kreeg een mail terug en zo ging het heen en weer. Uiteindelijk heb ik om 5:35 een foto gemaild van de plek waar we exact stonden en een paar minuten later hadden we elkaar gevonden.
Even de administratie afronden en om 5:50 liepen we naar binnen. Borden gezocht waar we in moesten checken. Dit had ik wel al online gedaan maar we hadden natuurlijk geen printer dus we hadden wel boardingpasses nodig. Balie 24-25 was niemand te bekennen. We vroegen de collega's ernaast van Airfrance waar we iemand konden vinden...
De meneer reageerde paniekerig en zei "it's closed! You are too late!"
De balie gaat een uur voor aanvang van de vlucht dicht, dat bleek dus 5:45 te zijn en inmiddels was het een paar minuten voor 6. We moesten maar naar de "agency" gaan om onze vlucht om te boeken. Daar aangekomen bleek er ook niemand te zitten en draaide Pascal zich nog om waar een meneer nog aan kwam rennen naar balie 25... Hij was zijn jasje vergeten. We zijn er naar toe gelopen en tegen de regels in heeft hij ons, omdat we kinderen hadden, HEEL snel geregistreerd.
Daarna moesten we met hem mee rennen om de vlucht te halen en zijn we via allerlei VIP wegen, zonder strenge controles, alle rijen voorbij gelopen, stempels gekregen en de douane door gevlogen. Uiteindelijk stonden we (ruim) op tijd in de rij bij de gate en volgde er nog een heleboel mensen na ons.

Om 06:30 zijn we met de bus naar ons mini vliegtuigje gebracht (een ATR 72) en gaan boarden. Met een kwartiertje vertraging zijn we 7:00 de lucht ingegaan en om 08:35 veilig geland op Lissabon.
Blijkbaar hadden we wind mee want het zou 2 uur vliegen zijn!

Op Lissabon AirPort stond er een meneer keurig op ons te wachtten. Hij noemde zichzelf geen taxi chauffeur maar een private driver, hoe luxe is dat :)
Onder het genot van een gezellig babbeltje waren we met 20 minuten op onze bestemming. Dit appartement bleek gelukkig wel te bestaan!

Omdat onze Marokkaanse simkaarten nog in de telefoons zaten konden we niet mailen, bellen of appen dus was de taxi chauffeur zo vriendelijk om even naar de accomodatie te bellen voor ons, de mevrouw bleek er tegen over te wonen en ook de schoonmaakster kwam net aanlopen. We konden nog niet inchecken maar wel alvast de bagage droppen.
Na dit te hebben gedaan zijn we om 10:00 lekker Lissabon in gegaan en hebben we daar eerst ontbeten en daarna wat rond gekeken. De kinderen wilde graag in een hop on bus maar €50 voor 1,5 uur vonden we een beetje te gek. Je kaartje is 24 uur geldig, best rendabel als je er flink gebruik van maakt maar aangezien we graag 13:00 in het appartement wilde zijn was het voor ons niet echt lucratief.

We hebben dus nog wat gedronken en daarna een Uber taxi terug gepakt om een start te maken met de was.
Het programma bleek ruim 2 uur te duren en de was kwam er vrij nat uit. Oude machine... na 2, en de derde die erin zat zijn we naar de supermarkt gegaan. We moeten morgen om 7:15 op het vliegveld zijn dus hebben we wat ontbijt gehaald. Uiteindelijk besloten we ook maar gewoon lekker in het appartement te koken en te eten. Bespaard geld en wel zo gezellig want het appartement is super klein maar zo leuk en knus ingericht!!

Op de terugweg zagen we op 100 meter een wasserette met zelf service. Voor €9,50 een was van 17kg :)
Je kon ook van 15-12 of 8. We hebben toch nog best wel wat mee en zouden het niet redden alles schoon te krijgen dus besloten we na het eten de was daar de wassen op 60 graden en drogen op 65 graden.
Inmiddels is het 22:30 en hebben we alles in het appartement maar nog niet alles is droog en opgevouwen. Daarna nog weer inpakken. Ik heb de koffers onder kokend heet water geschrobd van binnen en buiten met schuursponzen. Alhoewel we niet denken dat er überhaupt iets in de koffer of kleding zat toch maar geen risico genomen en hebben we echt alles gewassen. De laatste zit er nu in, die snel ophangen en morgen maar wat eerder opstaan om de laatste dingen te pakken voor de terug vliegen naar Amsterdam.
We hebben er zin in, allemaal wel weer toe aan eigen bedje en vooral Noé mist thuis en haar knuffels.
Als verrassing heb ik een "welkom terug in Nederland" Woezel en Pip taartje geregeld, die heeft ze namelijk vooral gemist. Zo groot en dan toch zo klein. En zo heerlijk aanhankelijk dan weer...

Ik wil jullie bedanken voor het meelezen van onze belevenissen en het reageren, dat was voor mij echt heel leuk om te lezen! Ik hoop dat jullie de volgende reis weer mee lezen!

Nog een paar laatste weetjes....
Wist je dat...

-Je de man bent in Marokko als je een geel hesje hebt? Overal waar je een mogelijkheid hebt om te KUNNEN parkeren staat zo'n ventje met geel hesje die je dan helpt met inparkeren en 5 of 10 dirham betaald om je auto in de gaten te houden. Soms leggen ze (ongevraagd) een stuk karton op je voorruit en willen ze nog 5 dirham als je terug komt.
-Je de scholen herkent aan de gekleurde muren? Al is het hele dorp bruin, de school is altijd vrolijk gekleurd in verschillende tinten.
-Mijn navigatie met gedownloade offline kaart een Mekka wijzer heeft? Zo weet je altijd welke richting je op moet bidden.
Ook geeft hij tijdens de rit aan als we ons klaar moeten maken voor het gebed!
-Noé heel veel heimwee heeft gehad
-We in totaal bijna 70 uur in de auto hebben gezeten en in totaal 4000 kilometer hebben afgelegd?
-We alle vier zin hebben om morgen ochtend weer terug naar Nederland te vliegen!
-We een ontzettend leuk avontuur hebben beleefd en hebben genoten van de reis maar nooit meer terug gaan naar Marokko!

Dikke kus!