Op naar Servië - Belagrado!

Om 5:30 ging de wekker. De koffers en tassen hadden we de avond ervoor allemaal klaar gezet. De broodjes waren gesmeerd dus het was een kwestie van aankleden, kopje koffie, tanden poetsen en gaan!

We zouden oorspronkelijk met het ov gaan maar mijn schoonzusje bood zaterdag aan om ons te brengen dus stond om 6:15 uiteindelijk mijn broer voor de deur. We waren even bang dat alle bagage niet ging passen want ondanks dat we alleen handbagage hadden (= één koffer en één tas) en maar 1 grote koffer, loopt het toch aardig op als je met 5 bent. We hadden dus 6 koffers totaal en 5 tassen, een buggy, drager en Autostoeltje, maarrrr het paste!

Ruim op tijd en zonder stress op Schiphol want ook de uitslagen van de PCR testen waren zondag al binnen en allemaal negatief.

Omdat we toch zouden moeten wachten op de grote koffer hebben we ervoor gekozen alle handbagage koffers, behalve die van Bodhi, ook in te checken. Lekker handen vrij en door naar de douane. Waar ik normaal altijd sta te stressen omdat ik me afvroeg of ik toch niet perongeluk een verdwaald scheermesje in mijn tas heb, mijn vloeistoffen die eruit moeten ineens niet meer kan vinden enz. Mocht nu alles in de tas blijven en hoefde ik alleen mijn riem af te doen en mijn zakken te legen. Eerst ging ik alleen door de scanner en natuurlijk ging ik af (werkelijk altijd!) Dus na grondig te zijn fouilleerd mocht ik terug voor Bodhi die Pascal vast had. Ook hij werd kort gefouilleerd en toen waren we al klaar. Ruim op tijd want het was pas 7:45.

We zijn naar de D pier gelopen en daar hebben we traditioneel een Starbucks gedronken, zo begint onze vakantie! Toen dachten we; mmm een broodje, lekker! Shit! Vergeten! Die lagen gesmeerd in de koelkast klaar. Ook Bodhi zijn flesje stond er naast. Gelukkig is hij niet meer afhankelijk van de melk en eet hij ook vast voedsel of drinkt water.

Gelukkig viel de honger mee en zijn we richting de gate gelopen. Helemaal qchterin, gate d29. Bodhi nog even een schone luier en om 9:10 zijn we gaan boarden. De vlucht zou 9:25 verstrekken maar uiteindelijk ging hij 9:40. Voordeel met een baby, je mag gelijk na de business class boarden, nadeel: je zit erg lang in het vliegtuig te wachten op een krappe plek met een baby. En die baby was moe, HEEL moe. (Ja, ik mag hem nog baby noemen want hij is nog net geen één gelukkig!) En wat hij doet als hij moe is maar niet kan en wil slapen is huilen. Dus dat begon niet zo fijn. Er werd omgeroepen dat we nog 10 minuten zouden wachten op de laatste passagiers en dan zouden vertrekken. 10 minuten duren lang met een huilende baby op schoot kan ik je vertellen. Je schaamt je rot en hoopt maar dat het niet te lang duurt. Dit hebben de andere twee nooit gedaan dus was nieuw. Je weet dat er mensen zijn die zich er aan kapot ergeren Omdat je daar vaak genoeg over leest. Gelukkig gingen we na 10 minuten rijden richting de opstijgbaan en ploeg hij was knock out. Zijn kontje ging!

Uiteindelijk heeft hij maar een half uurtje geslapen, maar het scheelde in ieder geval een hoop stress voor mij en zijn ergste vermoeidheid was voorbij. De vlucht zat mee en duurde maar 2 uurtjes. De 1,5 uur wakker gingen prima met afwisselend 2 boekjes lezen, naar buiten kijken en wat eten en drinken. We kregen namelijk heel netjes allemaal 2 broodjes in het vliegtuig, kwamen die even goed uit! Later nog een muffin en 2x te drinken.

Bij aankomst was het een kwartiertje wachten op de koffers en bij de uitgang van de Nicola Tesla luchthaven stond er een hele nette, knappe meneer (nou en die zijn zeldzaam) met een bordje met mijn naam er op op ons te wachten.

Hij gaf ons een hand (de eerste sinds ruim 1,5 jaar!) En heette ons welkom in Servië. We moesten een stukje lopen en daar stond een spiksplinternieuwe Mercedes busje op ons te wachten, compleet met kinderstoeltje (had bij de boeking aangegeven dat er een baby bij was).

Na een ritje van ongeveer 20 minuten kwamen we rond half 13:25 aan bij ons hostel. Het zou ongeveer een half uurtje duren nog voor de kamer schoon was. We kregen wat te drinken tijdens het wachten, maar om de tijd optimaal te benutten zijn de kinderen en ik alvast wat eerste boodschappen gaan doen en de buurt gaan verkennen. Er is een grote DM drogist waar we een flesje voor Bodhi en wat toilet artikelen hebben gehaald en daarna naar de supermarkt voor wat fruit, lunch, water en een chippie.

Bij terugkomst was de kamer klaar en zaten Pascal en Bodhi daar al. De kamer is klein, maar schoon en het personeel erg vriendelijk. Ik heb het restant betaald en toen zijn we even een half uurtje gaan liggen. Er is hier een heerlijke gezamenlijke tuin waar we ook nog even hebben gezeten waarna we richting centrum zijn gelopen. Bodhi viel gelukkig onderweg nog even in slaap. Het is ongeveer een kwartier lopen met een stijle weg omhoog.

Omdat ik hier vorig jaar al was (met mijn moeder en broer voor een weekendje) herkende ik veel en wist ik de weg al snel. We hebben het centrum bekeken en hebben een leuk en betaalbaar restaurantje gevonden om te eten. Ze hadden pasta's, risotto's of tortillas. Pascal heeft in warme landen altijd maar weinig honger dus bestelden we 3 borden, die gigantisch bleken en we uiteindelijk met zijn 4en (en Bodhi ook nog een beetje) deelden.

We waren omgerekend €17,80 kwijt inclusief 4 drankjes. Dat is nog eens leuk uit eten gaan!

Daarna zijn we terug gelopen naar het hostel, hebben we lekker gedoucht en zijn we rond 21:45 gaan slapen. Een heerlijke eerste dag met 34 graden op de thermometer!