Dag 10 - Zwemmen met dolfijnen

Je zult het altijd zien... Als je geen wekker hoeft te zetten dan ben je om 08:00 toch echt wel wakker en doe je gewoon rustig aan, nu lagen we echt nog ver weg! Maar goed, we moesten er uit want om 10:00 zouden we worden opgehaald voor de rit naar het Pattaya dolphin park.

Om 09:00 zaten we aan het ontbijt en gelukkig was het dichtbij want toen we om 09:45 terug waren bij het hotel werden we opgehaald door een mini busje. Gelukkig voelt Pascal zich redelijk goed dus we gaan genieten!

We reden nog langs een ander hotel om een Russische moeder met dochter op te pikken en om ff over tienen waren we bij het park. Na binnenkomst werden we apart genomen en kregen we een batch om ons nek waarop stond dat wij met dolfijnen gingen zwemmen.
Onze nagels werden gecontroleerd, sieraden moesten af en we kregen andere elastiekjes in ons haar. Alles voor de veiligheid van de dolfijn.

De show begon om 11:00 en om 10:50 gingen de deuren open. Het was redelijk rustig, man of 100 en dat verspreid dus het viel reuze mee.
De show duurde 45 minuten maar dit leken er wel 90 te zijn. Het was saai en echt heel erg slecht. Het beste wat ze deden was een hoepeltje om hun snuit en door een paar hoepels springen.
Blijkbaar zijn we verwend met het dolfinarium :)
Het waren ook geen grijze tuimelaar dolfijnen zoals wij ze kennen maar roze beestjes en ook grijze rivier dolfijnen met een stome snuit.

Ik werd ook nog uit het publiek gehaald maar buiten dat in het middelpunt van de belangstelling staan niet echt mijn ding is weiger ik mee te werken aan zo'n slechte show!
Uiteindelijk toch een beetje jammer want als "dank" kreeg je een dolfijntje, en liet Noé daar nou al een half uur om aan het zeuren zijn....
Daarna mochten er nog wat kindjes mee doen maar helaas werd zij of Devinho niet gekozen.

Rond 11:50 was de show afgelopen en liepen we met de menigte mee. Wij werden apart geroepen samen met nog 12 andere mensen. We moesten omkleden en douchen en konden de spullen in een kluisje bewaren. Camera was dus niet mee omdat we echt met z'n alle tegelijk het "water podium" op gingen en hier een camera's mee mochten (was ook niet verstandig geweest want het was er erg nat).
We kregen een zwemvest aan en moesten gaan zitten in 3 groepjes (er waren ook 3 platforms op het water en 3 dolfijnen). Om de beurt mochten we eerst met ze dansen, kusjes geven, ze aaien en een visje voeren (die je vooraf voor 100(!) baht kon kopen) en daarna ook zwemmen. Erg gaaf! Ze zijn zo zacht en lief, toen hij iets te snel ging en ik hem perongeluk los liet kwam hij gelijk terug om me op te halen. Een super mooie ervaring voor ons en denk ik onvergetelijk voor de kinderen.
Die koppies waren onbetaalbaar en dus was het misschien ook maar goed dat we alles met eigen ogen bekeken en deze unieke blikken direct zagen en niet via de lens van de camera.

De Russische vrouw die bij ons in het "groepje" zat was samen met haar partner. Die zwom niet mee en maakte foto's. Pascal heeft hem gevraagd ook foto's van ons te maken en hij heeft er vanaf de kant een aantal gemaakt. We krijgen deze half augustus gemailt van hem.
Helemaal aan het einde, toen de kinderen nog heel even met ze mochten zwemmen, heb ik toch ook maar even snel mijn camera even gepakt en vanaf de kant een kort filmpje gemaakt en van allemaal 1 foto. De dolfijn is eigenlijk 90% van de tijd onder water dus die zie je ook niet op de foto, dat is wel jammer. Maar zoals ik al zei het is een ervaring die we allemaal niet snel zullen vergeten en wij hebben er van genoten.
Graag nog een keer, maar dan wel met andere dolfijnen en in de zee (des noods wel afgezet stuk) en niet in een klein badje in een park.

Om 13:00 werden we weer opgehaald door het transfer en hebben we even wat spullen naar het appartement gebracht. Daarna ben ik weer even met Devinho naar het souvenier winkeltje geweest waar ik gister met Noé was.
Devinho heeft net als Noé gister kleine potloodjes gekocht uit hout gesneden met daarop "Thailand" voor alle kindjes uit zijn klas en sleutelhangers voor de juffen van de school.

Rond 15:00 een taxi gepakt naar het Royal Garden winkelcentrum waar we met Koopie en Su hadden afgesproken om nog wat te gaan eten en drinken. Ze hebben daar 4 verdiepingen en op de bovenste is een groot eet/drink gedeelte met allemaal verschillende keukens. Van Europees tot Russisch en van Italiaans tot Aziatisch. Je krijgt bij binnenkomst een pasje en daarmee bestel je je gerecht bij de gewenste keuken/restaurant. Zij scannen deze en voor vertrek reken je alles tegelijk af. Leuk concept en het werkt... We zaten buiten op het dak terras met een glazen wand waardoor je zo over de zee en het strand heen keek. Super uitzicht en weer lekker eten en goed gezelschap.
Wat een lieve mensen zijn Stephan & Su! Super gastvrij, leuk met de kinderen en gezellig.
Na het eten hebben de kinderen nog wat geld bij elkaar verdiend door massages te geven aan Koopie & Su. Devinho zei dat is dan 10 baht alsjeblieft. Tot zijn verbazing had Koopie geen 10 baht en kreeg hij 20, dan moest hij alleen nog even doorgaan. Noé probeerde natuurlijk hetzelfde bij Su en die had zelfs geen 20 maar alleen 100 baht, dus kreeg ze dat. Dat vond Stephan weer niet eerlijk dus kreeg Devinho ook 100. Wat een mazzelaars.
Dit keer hebben wij maar een beetje getrakteerd want als het aan hun lag betaalde ze alles! Super lief.

Dat wij hadden betaald werd wel weer gecompenseerd want we stonden nog op dezelfde verdieping waar ook één winkeltje zat of Stephan had al weer iets gekocht voor ze. Een heel irritant houten kikkertje met karteltjes op zijn rug en een stokje erbij. Als je die erover haalt dan maakt t het geluid van een kikker, HEEL irritant! Pascal had in Chiang Mai al een vrouw -in het Nederlands vloekend- voor de 100e keer van zich afgeduwd die dat aan ons wilde verkopen.
Toen Koopie het aan de kinderen gaf en ze er ook nog bij vertelde dat ze dat moesten doen bij papa en mama's bed voor het slapen gaan werd het helemaal mooi haha ik vertelde de kinderen dat Koopie een grappenmaker was en dat ze hem niet moesten geloven maar daar gingen ze zelfverzekerd tegen in; "Nee hoor mama, Koopie woont al 5 jaar in Thailand en die weet hier veel meer vanaf als jou". Ehm... Oke!

Op de derde verdieping zit een soort indoor kermis met hele dure attracties en ook een Louis Tussaud, erg grappig om te zien hoe ze dat na hebben gemaakt van Madame Tussaud. We zijn het winkelcentrum uit gegaan en toen de "beach market" over gelopen, het is hier al vroeg donker en met al die gezellige tentjes en lichtjes een leuke bezigheid. Eerst mochten de kinderen een kadootje uitzoeken van Su. Noé een diadeem met strikje en licht er in en Devinho een SpongeBob tril bal met lichtjes. Daarna kregen ze nog fruit en drinken en onderweg is Noé nog even zoek geweest. Ze bleef de hele tijd bij ons maar had soms Su een hand, soms Stephan en soms Pascal of mij. Ineens kijken we en was ze bij geen van ons, in die drukte! Ze had wel haar armbandje om met Thais telefoonnummer die ik hier zelf had gemaakt (kraaltjes meegenomen omdat ik het nummer nog niet wist), dat geeft wel een stukje rust. Mobiel in de aanslag, maar gelukkig niet nodig en maar drie kraampjes terug hoeven lopen, daar was Noé. Het huiltje en de roze lampjes op haar hoofd waren genoeg herkenningspunten voor ons om te weten waar we moesten zijn.

We hebben om 20:15 een taxi pick up genomen die Su voor ons had geregeld en na een half uur, veertig minuten rondrijden en zoeken waren we weer terug bij het appartement. Het was weer een geslaagde dag! Morgen vliegen we naar Krabi.