Dag 13 - Daegu -> Busan

Hey allemaal!
Vanmorgen ging 08:30 de wekker, we zijn ingesmeerd, aangekleed en zijn gelijk met de koffers op pad gegaan richting de metro. We waren van plan onderweg te gaan ontbijten maar er was nog maar weinig open en met 10 minuten waren we al op het metro station dus besloten we eerst maar naar DongDaegu station te gaan. 10 haltes en 35 minuten verder stapte we daar uit. Op zoek naar de bus terminal....

Omdat we de verkeerde kant op liepen zijn we ergens even koffie gaan drinken en hebben we het gelijk gevraagd, helaas was wat zij hadden aan ontbijt assortiment op. Zo leuk, ze doen dan met 2 wijsvingers een X maken. Dat betekend hier dus dat ze iets niet hebben of het hier niet is. We zijn daarna de weg overgestoken en daar bleek het al te zijn.
Binnen vroegen we een jonge jongen om hulp, hij sprak best goed engels, kwam hier niet vandaan maar deed erg zijn best om toch mee te helpen zoeken naar waar we een kaartje konden kopen voor de bus. Bij de balie een kaartje gekocht om 10:30 en om 11:20 zou de bus vertrekken, een verdieping hoger.

We hadden dus nog ruim een half uur om iets te gaan ontbijten. Noé slaagde bij de bakker. Ze kocht een broodje tevredenheid zoals opa Cees dat altijd zo mooi noemde. Pascal een opgerold gebakken eitje met bacon er om heen en Devinho en ik liepen een tentje verderop. Hij koos voor een croque monsieur en ik ben inmiddels wel tevreden met een lekkere bagel creamcheese. Nog een kopje koffie er bij en met dit heerlijke ontbijtje gingen we op weg naar de 4e verdieping en bus stop 31.

We moesten nog even wachtten maar na 10 minuten kwam de bus en stapte we in. Wow, wat een luxe bus!! maar 28 zitplaatsen, allemaal luxe stoelen, per stoel te bedienen, rugleuning bijna helemaal plat en voetensteun die uitklapt naar voren. Veel beenruimte! De rit duurt maar 1:15 dus dat houden we goed vol zo. Ik luister muziek en kijk wat naar buiten, Devinho maakt pixelart en Noé speelt een spelletje. Het uitzicht is adembenemend mooi. Ik verbaas me iedere keer weer over hoe groen het hier is. Prachtig!

Aangekomen bij Busan bus terminal wilde we een taxi nemen. Dit zou namelijk volgens de eigenaar die mij gister appte, met zijn vieren bijna even duur zijn als de metro. Pascal stapt af op een taxi laat het adres zien en ze zeggen dat het ongeveer ₩25000 is. We stappen in een taxi, deze rijdt weg maar zet geen meter aan. Voor het eerst! Nee nee zeggen we, meter aan! De taxi chauffeur weigert. Wij ook, we stappen uit. De meneer die er naast stond, waar Pascal het adres aan had laten zien schreeuwt nog, ₩25000! Wij zeggen terug dat we alleen met de meter aan reizen en lopen weg. Dan maar de metro!

Op het metro station, waar de taxi's voor de deur stonden, kopen we bij de CU een T-Money card. We laden ze allemaal op en stappen op lijn 1. Gelukkig had de eigenaar David, van Davids appartement een uitgebreid kaartje gestuurd met de opstap, overstap en uitstap halte en pijltjes erbij dus kwamen we er makkelijk uit waar we er uit moesten. We checken uit en weer in op lijn 4. Makkie dit!
Hij vraagt me te appen als we in de laatste metro zitten zodat hij ons kan ophalen bij uitgang 4.

Aangekomen appen we, er staat niemand. Gehaast komt hij zwaaiend aanrennen met een grote lach op zijn gezicht.
Hij loopt mee, het is 5 minuutjes lopen naar het appartement. een klein kamertje met 1 stapelbed, 1 soort kast met een deur waar nog 1 matje ligt. Het wordt weer lekker knus dus vannacht!
De eigenaar vraagt wat we willen gaan doen. Ehh we hebben nog geen idee. Meestal ploffen we even neer en gaan we daarna de boel even verkennen en overleggen we wat te doen.

Hij blijft vragen, puur interesse, maar het antwoord: We weten het nog niet wordt niet geaccepteerd haha. En morgen dan? Ehm... Geen idee nog. We hebben vakantie! Misschien een strandje als dat in de buurt is? Ooooh now? Enthousiast verteld hij over een leuk strand in de "buurt". Busan ligt aan de kust maar is groot. Het is met de metro 35 minuten maar 3x overstappen. Met de bus ongeveer 50 minuten, maar zonder overstap. Het is 15:00, we besluiten dan maar gelijk te gaan, daar een uur op het strand door te brengen zodat we kinderen even lekker kunnen zwemmen, om daar vervolgens een hapje te eten.

Om 16:00 komen we aan, super leuk stukje, maar ontzettend toeristisch! Hier weinig Zuid-Koreanen te zien. Veel Indiërs vooral, maar ook andere Aziaten. Overal staan ze buiten te flyeren, er is een Subway een Starbucks, Burger King en andere grote internationale ketens. In het midden een klein marktje met handgemaakte spulletjes. Slijm, kaarsen, poppen, portemonneetjes en tekenaars.
Super gezellig. We halen nog een flesje water en lopen door naar het strand. Een lange straat uit waar het steeds drukker wordt..
Blijkbaar waren we niet de enige met dit idee! Dat het En vakantie EN weekend is beseffen we niet helemaal in onze vakantie-modus, maar blijkt wel uit de drukte.

Top het strand is het één grote mierenhoop, alle Aziaten liggen met gele bandjes te dobberen en op het strand is er nauwelijks een stukje leeg zand van meer dan 1m2 te vinden. We lopen naar de uitkijkpost van de reddingsbrigade en vinden half er naast een mooi klein leeg stukje. Een goed aanknopingspunt voor de kinderen ook tussen die kinderen. Duidelijk zichtbaar ook vanuit zee en in alle drukte.
Helaas worden we al snel weggestuurd, "for emergency", er moet een smal paadje vrij blijven blijkt. Oh ja, natuurlijk, daarom was dit kleine stukje zand nog vrij! We schuiven een paar meter op en leggen onze handdoek tegen een ander verlaten kleedje met een tasje er op aan. Hier dan maar. Dat we niet lang blijven staat voorop. Hopelijk is JeJu-Island over 2 dagen minder druk, want dit is killing.

De kinderen "zwemmen" 50 minuutjes en we besluiten te gaan. Ruimte om echt te zwemmen of te spelen is er niet. Het lijkt of geen enkele Koreaan en/of toerist een zwem diploma heeft. De gele grote opblaasbanden zijn waarschijnlijk te leen of te huur hier op het strand. Het ziet er dus zwart, Ehm geel, van in de zee en je hebt weinig "personal space". De winkelstraat is gezellig dus lopen we daar nog even rond. Pascal drinkt een biertje en wij halen ook nog wat drinken. Later kijken we voor wat te eten. We slagen overal ergens anders en nemen alvast ontbijt mee voor morgen, want bagels in 10 smaken met allerlei verse soorten roomkaas, dat is echt wel een heel lekker ontbijt. Helaas zitten we niet in de buurt dus nemen we het alvast mee. Alles wordt netjes los ingepakt. De bagel wordt doorgesneden, apart van elkaar verpakt, een bakje creamcheese en een mesje er los bij. In het appartement is een koelkast dus morgen hebben we alvast een heerlijk ontbijtje.

Om 19:20 pakken we de bus terug en om 20:15 zijn we weer in het appartement. De kinderen en Pascal hebben al gedoucht en ik ga nu ook. Filmpje kijken, tanden poetsen en dan lekker slapen. Morgen nog een nachtje in Busan maar dan meer in de buurt van de luchthaven. Ongeveer een uur reizen hier vandaan. Dat zoeken we morgen maar uit. Komt vast allemaal weer goed!