Dag 4

Vanmorgen was Bodhi heeeeel vroeg wakker! Om 5:35 zat hij rechtop en was hij niet meer van plan te gaan slapen. Alsof hij wist: Ik ben jarig vandaag en ik ga zoveel mogelijk uit de dag halen!
Dat was dus nog even zoet houden want vanaf 23:00-07:00 moet het "stil" zijn in het hostel. Na 1,5 uur op de kamer, boekjes lezen en in het stapelbed spelen (kon mama mooi even de kamer versieren!) is Devinho weer met hem gaan spelen. Dat is echt zijn momentje met zijn kleine broertje en daar geniet hij onwijs van. Hij wilde het liefste al gelijk met hem weg.

Om 8:00 weer gaan ontbijten. Bodhi heeft aan de hand helemaal naar het restaurantje aan de overkant gelopen. Toen we aankwamen kregen we een heel warm welkom: Happy Birthday sweet little boy! Hij kreeg een tasje met Bing erop (een figuurtje van tv die hij erg leuk vindt) en daar zat een kadootje in! Een auto. Wauw. Wat een ontzettend lieve mensen hier!
Daarna hebben we heerlijk ontbeten. Ze had voor Bodhi de chiapudding gemaakt van sojamelk en vers fruit voor hem gekocht (gisteren al gevraagd naar zijn favoriete fruit).
Bleek, vertelde ze, dat ze gisteren thuis kwam na werk en ze vergeten was dat ze dit beloofd had te maken. Is ze nog naar de supermarkt gegaan en terug naar het restaurant om het klaar te maken. Wat een liefde!
Devinho & Noé namen ook de chiapudding (want ze had 5 porties gemaakt, mochten we het allemaal hadden gewild) en Pascal en ik namen een lekker broodje. Bodhi heeft bijna de hele tijd met zijn auto gespeeld. Hij gaat er echt mee rijden, zo leuk.

Na het uitgebreide ontbijt zijn we half 10 terug gegaan naar het hostel waar wij even zijn gaan liggen met Bodhi want die was dood op en voornamelijk aan het huilen. Dat bleek wel want hij sliep al snel en heeft 2 uur geslapen.

Ik ben met Devinho en Noé lunch gaan halen bij een bakkertje en Pascal heeft nog wat restjes opgegeten van gister. We waren voor 5 Vere broodjes 270 kwijt. Ik verbaas me er af en toe nog steeds over maar betrap mezelf ook dat je snel went aan die prijzen en dus al snel iets "duur" vindt. Een ontbijtje kan al voor 190, maar vaak is het 350. Zo ook verse jus, in Nederland betaal je makkelijk 3,50 voor een glaasje op een terras, hier is het omgerekend 2,20 en vind je het al duur omdat er goedkopere alternatieven zijn.

Tussen 12 en half 1 zou de taart gebracht worden door de bakker. Stipt half 1 was hij er en dus hebben we met oma ge-beeld-belt en voor Bodhi gezongen. Hij heeft van ons een Servisch kaartje gekregen en 3 houten auto's.
Daarna hebben we nog even in de tuin gespeeld een wasje gebracht omdat Bodhi zijn nieuwe kleding helemaal onder de taart zat, en daarna is Bodhi nog een keer gaan slapen. Het regende en onweerde vandaag heel hard dus het was niet erg even een rustdagje te hebben.

Uiteindelijk was hij om 15:00 wakker en was het droog en zijn we alsnog naar de dierentuin gelopen, die is hier ongeveer 15-20 min. vandaan.
De entree was voor ons viertjes 1800rsd (15,35).
Het is altijd zo dubbel in een dierentuin. Je ziet prachtige beesten van een afstand waar je ze anders nooit van zou kunnen zien, maar we worden er toch ook steeds vaker verdrietig van te zien dat ze in gevangenschap toch echt niet happy zijn en meestal in veel te kleine ruimtes zitten.
Tijgers die maar heen en weer blijven lopen, reigers, lepelaars en zelfs een zeemeeuw die in een veel te klein stukje zijn opgesloten, maar ook veel dieren alleen die gewoon samen horen te leven. het was leuk voor even en om 17:30 zijn we weer weggegaan en richting de tram gelopen.

Ik had als tip gelezen om naar Restaurant Frans te gaan, mooie binnentuin, kindvriendelijk en lekker eten. Wel wat aan de prijs, maar klonk top en verder hadden we vandaag nog niet zo heel veel uitgegeven dus op naar Restaurant Frans.
Na 11 haltes met de krakkemikkige maar oh zo leuke authentieke tram (150 red p.p.) stapte we voor de deur uit.
Voor de deur van het restaurant stond een verscheidenheid aan prachtige auto's. Austin Martins, Mercedes, BMW's, Land Rovers. Slik, oké!

Ik had van te voren gelukkig wel de menukaart online bekeken en gezien dat er ook betaalbare opties waren. Bij binnenkomst kregen we een warm handdoekje voor onze handen, een mandje met heerlijk vers gebakken brood en een kleurplaat met potloden en later nog een thee servies voor Bodhi. Wij kozen op de menukaart voor gegrilde kipfilet (Noé), Devinho cordon Bleu, Pascal had Cevapcici en ik risotto met zwarte truffel. Allemaal hebben we heerlijk gesmuld. De ober (onze privé ober in chique pak) vroeg hoe oud Bodhi was. Toen we zeiden, vandaag 1jaar, kreeg hij nog geen minuut later ook een ballon in zijn handen geduwd en werd ons gevraagd of hij chocolade mocht. Nadat we nee zeiden kwam de optie: Watermelon? Ja zeker, dat mag hij!

Nadat we waren uitgegeten en de bordjes waren weggehaald kwamen er ineens 2 obers al zingend aan met een groot bord met watermeloen, chocolade letters, een leeuw van fondant en vuurwerk. Nadat happy birthday was afgelopen kreeg hij ook nog een kado van het restaurant. Een trek lieveheersbeestje. Alweer zo lief!

We gingen weer met de tram terug rond 20:00 en Bodhi viel onderweg in slaap. Aangekomen in het hostel kregen we nog een laatste kanootje in ons handen gedrukt. Jeetje, wat is Bodhi onwijs verwend op zijn eerste verjaardag, en dat door allemaal "vreemde" mensen.
Het was een geslaagde dag, eentje met een gouden randje. Onze baby nu officieel een dreumes (maar stiekem voorlopig nog mijn kleine baby)