Dag 7 - Pattaya

Nadat de wekker was gegaan hebben we ons klaar gemaakt voor voorlopig het laatste "luxe" ontbijtje. Even over achten zaten we beneden en om 09:00 zijn we uit gaan checken. Na een gigantisch formulier te hebben ingevuld over de tevredenheid van het hotel stonden we 09:25 beneden, net als de chauffeur, netjes op tijd. We werden per "gewone" auto in 12 minuutjes naar de luchthaven van Chiang Mai gebracht. Deze transfer hadden we geboekt via GreenWoodTravel maar achteraf blijkt echt dat je zulke dingen gewoon zelf moet doen. Het hotel waar er zaten bijvoorbeeld had een gratis shuttle service per mini busje naar de luchthaven maar stel je wilt toch privé had dit ritje je maximaal 100 baht gekost. Nu hebben we 600(!) betaald.

Afijn, we zijn veilig op de luchthaven en checken in via een paal waar netjes 4 boarding passen uitkomen. Pascal stond al in de rij voor de bagage drop off.
Op de boarding passen staan verschillende rij nummers. Devinho en Noé zitten naast elkaar op rij 5 en Pascal op rij 10 en ik op 14. Haha leuk, maar dat gaat natuurlijk niet. Bij de drop off aangegeven dat we met kleine kinderen reizen en we dus in ieder geval wel in koppeltjes van twee willen zitten. De vlucht zat vol maar na wat schuiven is het gelukt. We zijn ingecheckt en de bagage kwijt, op de tweede verdieping kunnen we wachtten en is Gate 3 waar we moeten boarden. We vliegen met AirAsia. Om 12:25 moet het vliegtuig vertrekken maar als we om 12:10 de gate binnen lopen is er nog geen vliegtuig te zien. Toch blijkt hij uiteindelijk met maar 10 minuutjes vertraging de lucht in te gaan.
De vlucht zou 1:15 duren en we zouden dus 13:40 landen. Uiteindelijk is dit 13:25 en heeft de vlucht maar 50 minuutjes geduurd.
De koffers duren gelukkig ook niet lang en om 13:35 staan we te zoeken naar de chauffeur voor ons transfer naar Pattaya. Helaas is er niemand zoals aangegeven binnen in de hal bij deur 6 met een bordje van GreenWoodTravel of onze namen erop. We gaan plassen en als we terug komen nog niemand. Nadat we buiten hadden gekeken en bij andere deuren kwam om 13:45, 20 minuten te laat volgens "afspraak", komt er een nieuw iemand de hal binnen lopen en kijkt om zich heen. Pascal loopt naar hem toe en kijkt op zijn papiertje waar kleine lettertjes op staan; "Kalbfleisch" Yes gevonden!
Meneer zijn slippers stonden nog in het busje en de gordijntjes waren allemaal dicht, waarschijnlijk verslapen.

Vandaag voelt Devinho zich niet zo goed. Hij is al vervelend opgestaan met pijn in zijn spieren, flinke verkoudheid, hoesten en waterige oogjes. Ook was hij erg warm en met insmeren deed alles hem pijn. We denken door de airco maar houden het in de gaten.

Gelukkig slapen allebei de kinderen tijdens de ruim 2 uur durende rit naar Pattaya. Niet de volledige tijd helaas maar steeds wel korte tukkies. Onderweg heef Devinho het koud en trekt zelfs een trui aan. Arme jongen...
Na een zoektocht met een chauffeur die de weg niet wist en (mijn) navigatie volgen ook moeilijk vond kwamen we om 16:05 aan in Pattaya bij ons appartement. Happy Valley. Eerste indruk was wel al dat het een beetje in een rare buurt ligt, op afstand van de winkeltjes en in een armoedig wijkje. De straten liggen hier vol met zwerfhonden (wel heel lief, we aaien ze uiteraard niet) en overal ligt afval. Een hotelletje hier en daar maar vooral veel armoede. Hier kun je niet je ogen sluiten en je alleen maar toerist voelen maar zie je ook het echte Thailand.
Het appartement is verder wel oké. Erg basic allemaal maar het heeft alles wat we nodig hebben. Een badkamer met mini geiser en pisstraal douchje, een woonkamer met twee persoons opklapbed en een slaapkamer met nog een twee persoons bed en ventilator. In de woonkamer is wel airco maar deze wordt niet echt koel, jammer want het is hier wel echt stik benauwd. De ventilators dus ook maar aan voor enge verlichting van de warmte. In de keuken is een koelkastje met vriezer en zelfs een wasmachine en elektrisch kookplaatje. We hebben twee stoelen en een flatscreen tv.
Een hoog hek sluit het terrein van het hotel af.
Omdat de deur hier bestaat uit een houten schuifdeurtje met hier en daar een kier en daarvoor nog een extra deur voor de sier die bestaat uit gietijzeren spijlen hebben we onze geïmpregneerde klamboes hier toch maar op gehangen. We hadden ze meegenomen maar ondanks dat we lekgeprikt zijn (overdag) hebben we ze in de hotels niet opgehangen, het was er koel zat, te koud voor muggen, en er konden geen ramen open. Ook de deur van de hotelkamer zat niet "buiten", maar grenst gewoon aan een gang met andere kamers, binnen. Hier is dat anders en hebben we een buiten galerij. Met al die kieren en gaten, ook in het plafond, nemen we maar geen risico.
Op de wc in het restaurantje waar we wat aten zat een grote kikker en bij ons op de buiten muren stikt het van de hagedisjes, erg leuk om deze beestjes allemaal van zo dichtbij te zien.

We hebben nog wat boodschapjes gedaan en een thermometer gekocht bij de apotheek, stom, maar die was ik blijkbaar vergeten in te pakken. Devinho heeft 40,2 graden koorts. Hem een zetpil gegeven en daarna de kinderen afgespoeld. Om 19:15 lagen ze in bed. Devinho sliep gelukkig gelijk en Noé, na nu een uur draaien ook zo te horen.

Vandaag dus niet super veel gedaan maar dat is ook wel eens fijn, reizen kost ook energie. Morgen gaan we naar Stephan ("Koopie"), een vriend van Pascal, die hier in de buurt woont.
Verder geen plannen. We hopen dat Su, zijn vrouw, contact kan leggen met de tatoeerder hier in de buurt, ze spreken slecht Engels dus er wordt door verschillende bronnen ook gezegd dat je je "Thaise vriendin" maar moet laten bellen. Haha tja, dat is hier ook echt heel normaal. We zien het overal, in Bangkok zagen we het, in Chiang Mai zelfs heeeel veel, en hier ook alweer. Oude, lelijke blanke mannen met een veelste jong Thais meisje. Ze lopen op straat, in hotels en zitten aan de bar of in een restaurant.

Ik ga ook lekker douchen en slapen nu, het is nog best vroeg maar hopelijk hebben we dan morgen weer energie voor 10!