Dag 16 - Aankomst Koh Phi Phi

Vanmorgen is Pascal eerst een taxi gaan regelen zodat we zeker zouden zijn van transfer naar de Jirat pier waar de boot naar Koh Phi Phi om 23:30 zou vertrekken.

Hij kwam al snel terug, het was ongeveer 40 minuutjes rijden dus we zouden om 12:00 worden opgehaald.

We hebben de kindjes ingesmeerd, ons aangekleed en toen hebben de kinderen nog twee uurtjes heerlijk gezwommen en wij de spullen ingepakt. Om 10:45 zijn we nog even gaan vragen of we de scooter mochten lenen voor een uurtje ontbijt. Dit was geen probleem. Ze zijn echt super lief hier bij Oscar Villa. De baas zelf is ook al twee keer naar ons toegekomen hoe oprecht jammer hij het vond dat we weg gingen. Vanaf begin tot eind hartelijk ontvangst en hele lieve behulpzame mensen.

We zijn lekker gaan ontbijten bij weer een ander restaurantje. De kinderen hadden we al een banaan en croissantje op maar inmiddels had ik ook wel trek gekregen.
We hebben gewoon simpel toast met jam gegeten en de kinderen Oreo melk (erg lekker!). Daarna snel weer terug want om 12:00 worden we opgehaald.

Om 12:00 kwam er netjes een auto aanrijden, geen taxi maar het bleek wel ons vervoer te zijn. Koffers erin en gaan. Een aardige jongen, die voor Thaise begrippen HEEEEL netjes reedt.
Om 12:40 waren we op de pier en moesten we nog 20 minuten wachtten voor we op de boot konden en nog 40 minuten voor die vertrok.

De reis op de boot leek voor ons gevoel erg lang te duren, terwijl de vliegritjes van 1,5-2 uur juist binnen no time om zijn. We zaten vanaf 13:00 op de boot en 13:35 vertrok hij. We kwamen om 15:15 aan op Koh Phi Phi. Het is hier prachtig. Bij aankomst op de pier eerst 20 baht tax per persoon betaald, kinderen wel gratis. We zagen allemaal mensen met bordjes op de pier staan met daarop namen van hotels. We hebben dus even gekeken wat de naam was van ons verblijf en of die er tussen zat. Wij verblijven is Tohko beach resort en jahoor verderop stond een meneer met een bordje; "Tohko beach". Hij had netjes een briefje met onze naam erop en we mochten de koffers bij hem laten staan en nog even wat gaan drinken. 16:00 moesten we terug zijn.

Op een klein terrasje vlak aan het strand hebben we een heerlijke verse romige kokosmelk shake gedronken en voor we het wisten was het 15:50 en zijn we terug gelopen. De jongen was ondertussen niet meer bij onze koffers, maar blijkbaar gaat dat hier gewoon goed en is dat een onderlinge afspraak of iets want zo stonden er nog een paar koffers onbewaakt op de pier.
Hij kwam netjes op tijd aanlopen en verwees ons naar een kleine steiger waar net een bootje aan kwam varen.
Daar moesten we nog op en nadat we daarmee nog een minuut of 15-20 hadden gevaren waren we in een droom beland. Onze eindbestemming voor de komende dagen. Een piepklein strandje met daarop een aantal klassen van onderdak; van rietenhutjes, tot open houten huisjes en daarna volledig afgesloten stenen huisjes. Er is ook welgeteld 1 restaurantje hier en verder is alles bebost eromheen. Een paar toeristen zijn aan het snorkelen. Dat was ook het eerste wat we zagen toen we aankwamen, het heldere water hier, prachtig!
Nadat we achter de "koffermanen" waren aangelopen, die onze koffers van 24 kilo per stuk met gemak op hun schouder namen en door het zand naar het huisje sjokte, kwamen we aan bij ons verblijf, een houten huisje OP het strand met een stenen trappetje omhoog tot de entree. De droom werd nog mooier. Binnen stond en twee en één persoons bed en een badkamertje met douche,wc en wastafel, en toen we verder keken bleek er nog een deur naar een tweede slaapkamer te zijn waar ook een twee persoons bed stond. Klamboes hingen er gelukkig al, vol creativiteit met aan elkaar geknoopte touwtjes opgehangen dus dat scheelde weer.
Er bleek geen elektriciteit maar wel, in totaal, 3 stopcontacten (waarvan twee nodig zijn voor de ventilator), dus is Pascal even gaan informeren bij het restaurantje, wat ook gelijk de receptie blijkt van dit resort.
Om 18:00 is er stroom. Oke, inmiddels was het al 16:30 dus die 1,5 uur met lege batterij overleefde we wel, alhoewel ik dit plaatje eigenlijk wel direct had willen delen met papa en mama. De kinderen zijn de zee in gedoken nadat we duidelijke afspraken hebben gemaakt (tot hun knieën in het water als wij op de veranda zitten) en anders tot bovenkant zwembroek. En wij zijn even gaan genieten van dit moment in ons leven. WOW, dat wij hier (mogen) zijn, dat dit ons gegund is om dit mee te maken...
Ook Devinho is erg enthousiast en vind het allemaal één groot avontuur, hij was ook al even op ontdekking rond de huisjes geweest toen wij de koffers een beetje aan het ordenen waren.

De gecko's zitten op je veranda en verorberen de vliegjes die langsvoegen, een prachtig gezicht, er hangt een hangmat en op de achtergrond is het enige geluid dat je hoort de zee, de wind en af en toe een paar bootjes die hier de toeristen of het voedsel komen brengen.
Binnen zie je salamanders over de muur rennen en vloog ons al een vleermuis om de oren, oke ik moet eerlijk zeggen, misschien iets "TE" avontuurlijk voor me, -het leek allemaal zo romantisch op het plaatje-, maar als je er over nadenkt is dat het ook en moet je de situatie maar gewoon over je heen laten komen en nemen zoals die is. GENIETEN dat is wat je hier moet doen, gehaast en zorgen heb je wel weer genoeg als je terug bent.

Om 17:55 zijn we wat gaan eten, veel keuze hadden we niet dus het werd het Tohko Beach restaurantje. Achteraf prima, genoeg keuze dus hier komen we wel uit qua ontbijt en avond eten de komende drie dagen.
Om 18:00 ging plots de stroom aan, het blijkt een generator te zijn en elke dag hebben we dus pas om 18:00 stroom.
Oeps, mijn batterij is niet al te goed meer en na een halve dag weinig gebruik is hij toch vaak al leeg. Ik laad dus ook de externe lader maar op, maar mocht ik niet bereikbaar zijn, probeer Pascal. Zijn telefoon is een stuk nieuwe en accu duur dus nog wat beter.
Bereik hebben we hier trouwens überhaupt niet, er is bij het resort WiFi maar dat is heel erg slecht, het is dus even afwachtten wanneer ik de reisverslagen kan plaatsen.

Na het eten bleek dat er nog meer Nederlanders in dit resort zaten (natuurlijk, je reist naar Thailand, gaat naar een afgelegen eilandje en op dat eilandje zoek je het stilste plekje op, en... Wie vind je daar...) tja, wij waren blijkbaar niet de enige die dachten dat dit wel een heel leuk, relaxt en romantisch plekje was om je vakantie mee op te vullen en hier tot rust te komen. Wel handig, zij konden ons vertellen, wat ook al onduidelijk op een bord geschreven stond, dat je twee keer per dag naar het "centrum" gebracht kan worden per boot voor 100 baht per persoon. Een soort shuttle. Om 08:00 gaat er een boot naar de pier waar we aankwamen en om 12.30. Terug om 11:00 en om 17:30 geloof ik. Wel slim dus want je moet er sowieso lunchen en avond eten als je je aan de "normale" tijden zou houden.
Een andere boot in de pier aanspreken is ook een optie, ze kennen de weg hier, maar dit blijkt rond de 600 baht te kosten. Of dat per persoon is of per bootje, dat is niet bekend, maar het komt er dus op neer dat dit de goedkoopste optie is.

De kinderen hebben na het eten nog even heerlijk met "chicken" de kitten gespeeld en er is ook een labrador. Als Devinho er niet te lang mee speelt valt het hier reuze mee, alles is natuurlijk buiten.
Daarna zijn we naar het hutje gegaan en hebben we een (ijskoude) douche genomen, warm water is er niet. De eerste minuut met je kiezen op elkaar maar daarna went het redelijk.
We zijn op tijd naar bed gegaan. In bed begon het te regelen op ons golfplaten dakje, wat een heerlijk geluid, zo slapen we vast prima!