Dag 9 - Andong

Vanmorgen was ik vroeg wakker, maar de rest nog niet dus nog even lekker in bed geluierd. Om een uur of 08:30 was de rest ook wakker en zijn we rustig opgestart. Helaas bleek het leuke tentje waar we gister koffie dronken niet open. Ondanks dat het 09:15 was en er bij openingstijden 09:00 stond, was het donker en ging de deur niet open... We hebben eerst maar even wat te drinken gehaald bij de 7eleven en zijn daarna op zoek gegaan naar een ander restaurantje. Even verder op vonden we een leuk tentje en voor ₩6000 (€4,60) hadden we een ontbijtje naar keuze met kopje koffie.
Noé en ik hadden een bagel met (zure) roomkaas en Devinho en Pascal hadden een bacon toast met roerei. Helaas was een ander drankje niet mogelijk dus kregen we beide 2 grote koppen koffie.

Na dit stevige ontbijt zijn we nog even de buurt door gewandeld, net iets een ander gedeelte als gister en hebben we eindelijk kunnen pinnen. Dat blijkt hier namelijk ook nog niet zo makkelijk te zijn. Onze buitenlandse betaalkaart wordt bijna overal geweigerd aan het einde. Je kunt wel (bijna) overal met creditcard betalen, maar dit kost ook elke keer extra. De Pinkosten zijn €3 (dus ongeveer 1%) of Creditcard en dan 3,3% extra betalen.
We hebben daarna op de kamer nog even het schema aangepast waarin we alle kosten bijhouden. Dit is ook altijd handig als naslag werk en ook om even in de realiteit te zijn. De ene dag is namelijk veel duurder dan de andere en dus word je weer even met je neus op de feiten gedrukt aan het einde van de dag als alles weer opnieuw berekend wordt. Pascal heeft hiervoor een handige spreadsheet gemaakt en zo kunnen we ook per categorie voor later bekijken wat een realistisch budget is voor een volgende vakantie of om te vergelijken met andere.

We hebben het stiekem natuurlijk allemaal wel een beetje vergeleken met Thailand. De mensen zijn hier iets meer op zichzelf, maar wel super beleefd en extreem netjes, dit gaat dan weer samen met het op zichzelf zijn. Ze willen andere niet "zomaar" storen. De hygiëne, schone en überhaupt "normale" toiletten, dus niet hoeven hurken boven een gat in de grond, overal airco, geen kakkerlakken of ratten (zien) en ook in restaurantjes, altijd handen wassen, rietjes pakken met het papiertje er nog om enz. Maar de prijzen zijn toch voor ons, iets aantrekkelijker in Zuid-Oost Azië en omdat dit iets toeristischer is (dat vinden we niet persé leuk maar is in deze wel een voordeel), kunnen we alles net iets makkelijk vinden of is het beter geregeld online, in het engels aangegeven of de mensen die de taal spreken.
Hier is het ongeveer 1 op de 10 mensen die een paar woordjes spreekt, maar die is ene persoon is echt moeilijk te vinden. Het staat niet op zijn of haar voorhoofd geschreven helaas.

We hebben inmiddels wel de hele reis vooraf vast gelegd nu zodat we weten waar we heen moeten en hoe lang we daar blijven. De Last minute prijzen stijgen snel dus nu is het dan maar geboekt en weten we waar we aan toe zijn. We gaan nu nog naar: Gyeongju, Daegu, weer terug naar Gyeongju (foutje van booking), Busan, dan een binnenlandse vlucht en 4 dagen/3 nachten op Jeju-eiland en terug naar Seoul om vanuit daar nog 4 nachten bij te komen van alles en terug te vliegen.

Na het langste gedeelte van de vlucht hebben we nog een overnachting in Rome waar we in de avond aankomen en de volgende ochtend vroeg weer weg moeten.

Mijn navigatie gaf aan dat we vanuit Andong, naar het andere gedeelte van Andong om 17:00 weg konden gaan om vervolgens 19:05 aan te komen, of om 18:05 weg konden gaan en om 19:01 aan te komen. We waren dus van plan voor de laatste optie te kiezen maar aangezien het openbaar vervoer niet altijd klopt hier zijn we vlakbij het station even gaan informeren bij de tourist information. Mocht dit dan kloppen konden we gelijk vragen of er een leuk marktje of iets anders in de buurt was om de tijd door te komen tot de avond. Onderweg konden we het niet laten nog even te kijken bij de dierenwinkel waar allemaal puppies en kittens in een soort van transparant kluisje zaten. Ze werden goed verzorgd en de hokken zagen er schoon uit, maar wel heel klein. Jammer dat we ze niet allemaal mee konden nemen.
Aangekomen bij Tourist info center bleek gelukkig dat de bus die we moesten hebben iedere 10-15 minuten ging. Mooi!

We werden verwezen naar een bushalte 200 meter verderop en moesten dus wachtten op bus 11. Al snel was de bus er en zoals tot nog toe alle buschauffeurs, had ook deze haast. Nog half tussen de deuren werden deze al dicht gedaan en werd er gebaard te gaan zitten. Ik vroeg hoeveel ik moest betalen, maar ik moest gaan zitten, en snel! Ik vroeg hem nog naar mijn papiertje te kijken waar de eind bestemming in het Koreaans op geschreven stond door de mevrouw van het informatie centrum. Hij gunde het geen blik waardig en wuifde het weg. 48 stops later zouden we moeten uitstappen. Dit zou ongeveer een uurtje duren, dus zette ik mijn wekker na 50 minuten. Helaas had dit geen zin want 5 minuten voor de wekker ging vroeg Pascal de chauffeur alsnog even te kijken en alhoewel we onderweg veel tekentjes herkende van de lijst met haltes waar we langs zouden moeten komen, hadden we er blijkbaar toch 4 gemist en moesten we uitstappen en naar de overkant lopen om de bus weer terug te nemen.

Een vriendelijk meisje bij de bushalte nam dezelfde bus en wist waar we uit moesten stappen en nadat we, nu wel ₩4000 moeten betalen, stapte we al na 2 haltes uit. Mijn navigatie zei dat dit niet klopte en zij ging haar eigen kant op dus liepen we verder door de brandende zon de heuvel op met de koffers op zoek naar de accommodatie voor vannacht. Het was inmiddels 14:00 en na een half uurtje lopen zagen we een winkeltje en waren we dicht in de buurt. We stopte even voor wat te drinken, een ijsje, internet en eventueel een beetje hulp als we er zelf niet uit zouden komen.

Er werd gelijk hulp ingeroepen van een wat jongere jongen die ook in de winkel werkte. Hij vroeg of hij ons de weg mocht wijzen. Natuurlijk, graag! We rekende dus snel de ijsjes nog af en liepen achter hem aan. We waren in de buurt, dachten we... Maar hij liep naar zijn auto. Hij verontschuldigde zich 5x voor de troep in zijn auto. Haha! Dan had hij die van mij nog niet gezien! Er lagen wat a4tjes verspreid, een paar schoenen, slippers, en nog wat spulletjes maar dit was al snel opgeruimd en we stapte in. Weer zo'n lieve, oprechte jongen! Onderweg was hij erg geïnteresseerd en hebben we leuk gekletst. Hij bracht ons naar de plek waar we moesten zijn, het adres dat stond aangegeven. We kwamen uit bij een hoog gebouw, een appartementen complex. Hij vroeg het telefoonnummer en belde de eigenaar. Het bleek namelijk geen hostel of pension, maar gewoon een huis van iemand. Gelukkig kreeg de jongen de benodigde informatie toegestuurd. Onder andere de code om het complex in te komen, maar ook de code van de kamer zelf.
Hij liep mee naar binnen en liet ons alles zien wat we nodig hadden. Vertelde dat de eigenaar had gezegd dat we beneden bij het supermarktje konden betalen. We maakte een foto van de informatie die de eigenaar naar de jongen had gestuurd en vertaalde nog even welke code waarvoor was. We bedankte hem hartelijk en bekeken waar we terecht waren gekomen.

Een kamertje van 3 bij 4, een badkamer en keukenblokje (met koelkast en wasmachine, uitschuif stoel en tafeltje) In het kamertje stonden geen bedden, maar lagen 3 dunne opvouwbare matjes. In de inbouw kast lagen 3 kussens en 3 dekens. In de badkamer 3 kleine handdoekjes. Klein blijkt gebruikelijk in Zuid-Korea, maar 3 is toch echt te kort. Ik dubbelcheckte onze reservering en concludeerde dat er toch echt stond dat ik een "familiekamer, -geschikt voor 5 volwassenen-" voor 4 personen had geboekt.

Ondertussen werd er aangeklopt, ik hoopte, de eigenaar die de betaling kwam regelen en waaraan we gelijk konden vragen voor een extra matje en beddengoed. Ik was nog even aan het bijkomen van de reis hier naar toe, de warmte, berg op klimmen met koffers, het niet lekker verlopen van de busrit en dan nu de teleurstelling -of aanpassen van mijn verwachting- omtrent kamer waar we terecht waren gekomen. Het bleek niet de eigenaar van het appartement, maar de jongen die ons zojuist met alles wat hij in zich had, onder werk tijd, met zijn privé auto hierheen had gebracht. I got something for you, zei hij met een grote glimlach. Er verscheen een tasje. "My welcome present for you". You need water.... (een 2,5 liter fles water), this noodles are favorite in Korea, very very hot! Kregen we als waarschuwing.
Er zat een pakje chocomelk voor de kinderen in en nog wat andere typisch Koreaanse snacks. Chippies en gedroogde worstjes. Ik kreeg een brok in mijn keel en tranen in mijn ogen. "Hope you have a nice time here" zei hij nog en zwaaide vriendelijk. Wow, damn, dit is bijzonder, dit is lief, speciaal en had ik even nodig om weer bij zinnen te komen. Sprakeloos, echt ontzettend lief.

We zijn daarna even gaan kijken wat hier in de buurt was. Het complex blijkt naast een prachtig parkje te liggen met water, veel groen, rust en schaduwplekjes en veel mooie natuur. Verderop vond Devinho op zijn telefoon een paar winkeltjes, of in ieder geval een koffie tentje. Het bleek van dezelfde keten als waar we vanmorgen hadden ontbeten, maar de koffie was hier ₩5500 (ruim €4) en de smoothies nog veel duurder, we besloten eerst even verder te kijken en zagen allerlei verwijzingen naar andere verdiepingen. Een gigantisch gebouw, bijna leeg maar inderdaad na even zoeken, op verdieping twee een klein tentje die toast verkocht en ook yoghurt smoothies had.

We bestelde een toast met bacon als avond eten voor Pascal, het was inmiddels 16:30 en we hadden niet geluncht dus lustte wel wat. Wij een cheese toast, welke erg in de smaak bleek te vallen met een gebakken eitje. Inclusief koffie en smoothies waren we hier 20.000 kwijt. Iets minder dan €16 dus. Wij denken dat dit ook gelijk de dag omzet was, of in ieder geval verdubbeling van... Er was hier namelijk niemand te bekennen en het complex was nog in aanbouw en eigenlijk bijna leeg op dus op de begane grond een aantal gevulde hokjes na. Heerlijk gegeten dus, daarna nog even wat drinken voor vanavond gehaald en weer terug gelopen via het mooie parkje.

Voordeel van deze kamer: Er is een wasmachine. We hebben dus ook wasmiddel gekocht en gelijk een was er in gedaan die nu inmiddels hangt te drogen. Vannacht slapen we dus heel knus, met zijn vieren op 3 matjes, want de reactie van de eigenaar toen ik mailde met de vraag of hij het wilde oplossen omdat ik toch echt voor 4 personen had geboekt, was dat hij niet in de buurt was en dus niet kon komen.
Tja, dan maar zo. Het is hier cool, we hebben een douche, wasmachine en koelkast. Pascal en Devinho hebben inmiddels de super spicy noodles geproefd en die was inderdaad behoorlijk pittig!

Morgen hopelijk een beter nachtje alhoewel de reis er naar toe ook nog wat energie zal vergen zag ik net.
Eerst terug naar het station waar we vanmorgen in de buurt waren, om vervolgens met de trein te moeten en daarna weer met een bus. Totale reistijd in de voertuigen "maar" 3,5/4 uur, maar de ov informatie op mijn telefoon zegt dat we 12,5 uur onderweg zullen zijn. Oeps! Hopelijk valt dit in het echt mee en anders maar een taxi? We zien morgen wel. Jammer dat we hierdoor geen tijd hebben om naar het bekende Andong Hahoe Folk Village te gaan. Dit ligt hier erg dichtbij en met het masker museum schijnt dit een leuk tijdverdrijf te zijn. Jammer joh!

Lekker douchen, filmpje kijken en op tijd slapen... Als daar iets van komt. Morgen weer nieuwe reis-avonturen!